quamquam et haec uenenatissimorum 
 dogmatum abominatio habet etiam nunc uiuentes mortuos 
 mortuosque uiuentes. nam Origenes et Priscillianus et Iouinianus, 
 olim apud se mortui, in his uiuunt, et non solum uiuunt 
 uerum etiam loquuntur; nunc uero Pelagine et Caelestius, si 
 in his perseuerauerint uiuentes mortui, ecce aduersus Ecolesiam, 
 quod miserum est, et, quod multo miserius est, in ecclesia 
 palam sibilant impiique serpentes uibrantibus infecta linguis 
 ora lambentes dum sanctam et munitissimam sedem cui subtiliter 
 inrepsere obsident, cunctos fideles, ne ad illud firmissimum 
 quondam in Sion refugium conuolemus, exterrent. fetor 
 siquidem oris eorum longe lateque diffusus omnium, quibus 
 odor uitae in uitam erat, odorem uertit in mortem.