fit enim totum 
 et minus plenum, cum tanta rerum multitudo in angustum 
 coartanda sit, et breuitate ipsa minus clarum, maxime cum 
 et argumenta plurima et exempla, in quibus lumen est probationum, 
 necesse sit praeteriri, quoniam tanta eorum copia est, 
 ut uel sola librum conficere possint. quibus sublatis quid 

 AUCTORES 8 s.] cf. Cic. epist. V 12, 1 (nomen—celebretur). 

 C0NTIN€NJT-IN]b0CC0Rp-blU€R-la|be0piflCI0bTepiT0a)A€FIRffilANIllACTANtI 
 (pars inferior litterae l abscissa est) dEfINE (sic) 
 SA€CUllb€blUlj(napro)Ulb€NTIA (pars inferior litterarum Ul una 
 cum napro abscissa est) beORIQOaO lin. del. et corr. m. 2) bU(DAI\\)l| 
 <generisdera)tlONEPAScbţETmENšI de hac codicis T inscriptione, 
 cuius quinque tantum uersus primi hic proponuntur, cf. Prolegomena; 
 cf. etiam inscriptiones ad c. 51, 1 exhibitas 5 religionemque Maffeius 
 et Pf, regionemque T conscribsimus T 9 nosttro T 10 que T 
 11 fiet Da 13 brebitate T 15 preteriri T 

 43* 
 
 
 poterit .. , quid apertum uideri? sed enitar quantum res 
 sinit et diffusa substringere et prolixa breuiare, sic tamen, ut 
 neque res ad copiam neque claritas ad intellegentiam deesse 
 uideatur in hoc opere, quo in lucem ueritas protrahenda est.