Paruimus monitis tua dulcia iussa secuti, antistes Christi. quae dabas ore pio. an ego non canerem tanti praeconia patris, munus opusque dei dum mihi lingua foret? rauca quidem stridens et nullis digna coturnis, ingeniumque iacens: sed libet alta loqui. Dignum opus et iustum semper tibi dicere grates. omnipotens mundi genitor, quo principe cuncta em sumpsere diem atque exorta repente post tenebras stupidi spectarunt lumina caeli: gens hominum pecudesque ferae milleque uolucres et quae per liquidos discurrunt agmina campos, omnia per temet, ex te, qui maxima condis: ex te nata, pater; nec patris est pater alter: tu caput es capiti, primi tu fontis origo, primus apex rerum, primus sator, omnia condens; nec tamen ex alio ducis genus: ipse perennis lu nomine domini nostri iesu christi incipit metrum sancti hilarii pectauensis episcopi in ge . n . si. ad leonem papam B (Laudun. 273), titulus cum uu. 1-131 interiit in A (Laudun . 279) Hilarii pictauiensis Episcopi genesis: ad Leonem papam m (Morelii ed. Paris. a. 1560) b = Basiliense exemplar a. 1570, cuius lectiones Ioh. Weitzim exscripвit, f = G. Fabricius, littera p meas indicaui correcturas . 2 antestis B dabus Bb dabat m 3 nonjnunc Bb 5 strident f coturnis] coronis m 6 iacetf 7 iustum est m 9 adque B reperte B 10 stupido-caelo B corr. p lumine B 11 mille adque m pictaeque f 13 temet] te sunt f ex te] per te m 14 nata m nate Bb nec iam patris m 15 caput es m capitis B capiti primi tu] primique caput tn m spiritus. antiquo uiuens per saecula motu. semper eris. quia semper eras: non mortis egenus, qui natalis inops nec finem noueris aeui. ex se principium cui contigit. haut manet alter auctorem casus: nascentia terminus urget. omnia cum tegeret nigrum chaos altaque moles desuper urgeret informis corpora mundi et caliganti premeret serotina morte. nec species nec forma foret, deus intus agebas corporibus tectis mixtus, secreta potestas. iam tum disponens nascentia moenia mundi et uarias rerum facies animasque futuras. utque caput uicta prompsisti caligine noctis.