Intellegit singularis et ammirabilis sapientia tua non decere, 
 non oportere cogi et conpelli inuitos et repugnantes, ut se his subiciant 
 et addicant ui oppressi, qui non cessant adulterinae doctrinae 
 corrupta semina aspargere. iccirco laboratis et salutaribus consiliis 
 rem publicam regitis, excubatis etiam et uigilatis, ut omnes, quibus 
 imperatis, dulcissima libertate potiantur. non alia ratione, quae 
 turbata sunt, componi, quae diuulsa sunt, coherceri possint, nisi 
 unusquisque nulla seruitutis necessitate astrictus integrum habeat 
 uiuendi arbitrium. certe uox exclamantium a tua mansuetudine 
 exaudiri debet: \'catholicus sum, nolo esse hereticus; Christianus sum, 
 non Arrianus; et melius est mihi in hoc saeculo mori, quam alicuius 
 priuati potentia dominante castam ueritatis uirginitatem 
 corrumpere\'. aequumque debet uideri sanctitati tuae, gloriosissime 
 Auguste, ut, qui timent dominum deum et diuinum iudicium, non 
 polluantur aut contaminentur exsecrandis blasphemiis, sed habeant 
 potestatem, ut eos sequantur episcopos et praepositos, qui et inuiolata 
 conseruant foedera caritatis et cupiunt perpetuam et sinceram 
 habere pacem. nec fieri potest nec ratio patitur, ut repugnantia 
 congruant, dissimilia conglutinentur, uera et falsa misceantur.