Recognosce fidem, quam olim, optime ac religiosissime 
 imperator, ab episcopis optas audire et non audis. dum enim, a 
 quibus ea requiritur, sua scribunt et non deum praedicant, orbem 
 aeternum erroris et redeuntis in se semper certaminis circumtulerunt. 
 oportuerat humanae infirmitatis modestia omne cognitionis diuinae 
 sacramentum illis tantum conscientiae suae finibus contineri, quibus 
 credidit, neque post confessam et iuratam in baptismo fidem in 
 nomine patris et filii et spiritus sancti quicquam 
 aliud uel ambigere uel innouare. sed quorundam aut praesumtio 
 aut facultas aut error apostolicae doctrinae indemutabilem 
 constitutionem partim fraudulenter confessa est et partim audacter 
 egressa, dum in confessione patris et filii et spiritus sancti ueritatem 
 naturalis significationis eludit, ne quid maneret in sensu, quod in 
 regenerationis sacramento est confitendum. ob hoc penes quorundam 
 conscientiam nec pater pater nec filius filius nec spiritus sanctus 
 spiritus sanctus est.