VI. DUM FACIES PATRIS FILIUS DICITUR, PATRI AEQVAEUUB AGNOSCITUR. Suscipe de sacris uoluminibus trinitatem: in principio fecit 
 deus caelum et terram et spiritus dei ferebatur super 
 aquas. pater auctor, aequaeuum principium filius, superfusus 
 aquis spiritus sanctus. super aquas itaque dominantis eminentia 
 ferebatur iam tum, credo, baptismi munera praefigurans. 
 in faciendo quoque homine se non unius, sed trium personarum 
 opus esse demonstrat trina repetitio deitatis. ita enim 
 legimus: et dixit deus: faciamus hominem ad imaginem 
 et similitudinem nostram. aduerte sententiam in propositione 
 simplicem, in responsione multiplicem. et dixit deus: 
 faciamus hominem. quid est aliud, nisi quia substantia unitatis 
 loquitur et potentia trinitatis operatur? perspice, quomodo 
 trina uice nomen dei in creatione hominis nuncupatur.

 15] Gen. 1, 1. 22] Gen. 1, 26. 

 1 michi P proferis V 4 ostium] testimonium v 5 ut om. P 
 katholicis V 6 patrum] primum v diffinitionibus P noncupetur P 
 8 indicentur v 10 diriuatiuus PV 11 aecclesiae V 12 aestas V 
 14 dicitur filius P 17 aequaeuus V filius otn. P 19 dum V1, tunc P 
 babtissmi P figurans P 20 se om. P 22 dicit P 23 propositionem 
 Y 
 
 
 sic enim habemus in Genesi: et dixit deus: faciamus hominem, 
 et iterum: creauit deus hominem, et tertio: benedixit 
 ei deus. dixit deus, fecit deus, benedixit deus. propter 
 tres personas ter iteratur una diuinitas. quo loco euidenter 
 mysterium etiam unitatis intellege. ecce imago dei et similitudo 
 unicuique homini a tribus datur et tamen una esse dinoscitur. 
 dixit deus: faciamus. diligenter adtende, dum unus. 
 dicit et non unus facit dumque iterum singulari plurale permiscet 
 nec dicit: ad imagines et similitudines nostras, uel certe: 
 ad imaginem et similitudinem meam, unitatem singularitate, 
 trinitatem pluralitate commendat. itaque in eo, quod dicit: 
 faciamus ad nostram, personarum numerus explicatur, in eo 
 uero, quod singulariter ait: ad imaginem et similitudinem, in 
 unam substantiam deitas indiuisa colligitur. 
 Cum Abrahae in ostio tabernaculi apparuisset deus et ex 
 uno tres eius se oculis mirabiliter obtulissent, in tribus unum 
 conscius maiestatis adorauit. in psalmis quoque absolute personis 
 suis unitas designatur: ne proicias me, inquit, a facie 
 tua et spiritum sanctum tuum ne auferas a me. ecce 
 propheta patri supplicans non minus spiritus sancti quam 
 patris et filii expauescit offensam. ne proicias, inquit, me a 
 facie tua. filius sicut imago patris, ita et facies patris accipitur. 
 et ideo legimus: Philippe, qui uidet me, uidet et 
 patrem, item: quo ibo a spiritu tuo et quo a facie tua 
 fugiam? aduerte, infide, perfectae confessionis mysterium trinitatis. 
 propheta ad patrem loquitur, faciem patris filium

 2] Gen. 1, 27. Gen. 1, 28. 15] Geu. 18, 1. 18] Psalm. 50,13. 
 23] Ioann. 14, 9. 24] Psalm. 138, 7. 

 2 tercio P 4 diuiuitas V 5 misterium P hunitatis V, trinitatis v 
 a . 
 7 attende P 8 nun P plurali V (e man. alt.) 9 non v 11 pluralitatem 
 V quia P 12 faciamus] hominem add. v ad] imaginem 
 in marg. add. P2 13 uero om. P quia P ait om. P 14 diuinii 
 
 tas v collegitur V (i man. alt.) 16 eius om. V 17 magestatis P 
 psalmo P 18 pro suis uidetur singulis scribendum 19 et spiritum- 
 22 facie tua om. P, add . P2 21 filii] & add. V 23 me uidet P 
 uidit V utroque loco 24 item] et iterum P 25 in fide v 26 filium] 
 patris add. P 
 
 
 fitetur nec non diffusum per omnia spiritum sanctum protestatur. 
 de filio autem etiam ad Moysen loquitur dominus: 
 facies mea praecedet te. quod nomen, id est facies et ad 
 unitatis substantiam et ad coaeternitatem pertinet maiestatis. 
 quod autem minorem putant esse, quia natus est, quid est 
 deum de deo natum esse, nisi ex deo naturaliter extitisse? 
 sed dicis: si ex illo est, iunior illo est. ecce brachium ex corpore 
 et facies de capite suo nascitur, nec tamen faciem iuniorem 
 capite suo uel brachium corpore suo constat esse posterius. si 
 ergo ullum caput antiquius umquam fuit facie sua, tunc adserere 
 praesume antiquiorem esse patrem ab imagine sua, quae 
 in Christi perfecta similitudine et aequalitate consistit. ita ergo 
 nescit filius uel potestate uel tempore a patre discerni, sicut 
 facies a capite separari uel capite suo nequaquam potest iunior 
 inueniri.