V. DE TRINITATE UEL LIBERALES ETIAM DISCIPLINAS DE, TRIBUS SEN- SISSE PERSONIS. Dei itaque uerbis unam monstrauimus deitatem, tria nunc 
 in una deitate doceamus, tria nomina non tria regna, tres 
 appellationes sed non tres potestates, tres essentias uel subsistentias 
 sed non tres substantias. manifestum est etiam saecularem 
 intellexisse sapientiam omnium multitudinem saeculorum 
 intra trium personarum conclusam esse rationem. quae 
 sunt istae tres? id est: ego, tu, ille. ergo, ut diximus, tres 
 tantum in rebus esse personas etiam liberalia studia de spiritalibus 
 disciplinis instructione mutuata senserunt eisque euidenter 
 apparuit nec secundam personam satisfacere perfectioni 
 nec tertiam posse transcendi, quia dualitatem semiplenam esse 
 ad tertium numerum tendens arguit plenitudo, quaternitatem 
 uero respuit in tribus consummata perfectio. his ergo leui 
 commemoratione transmissis magis sacris testimoniis adseramus 
 trinitatem in unitate subsistere.

 1] Esai. 45, 5; Ose. 13, 4. 2] Esai. 48, 12. 5] Apoc. 1, 8; 21, 6. 

 2 ego post et om. v 3 quoque om. P 4 de se post loco habet P 
 5 asserit P sum om. V a et w PV 7 diuinae] omnis v de spiritu 
 sancto om. P 8 ut] et add. v 11 transisse v 13 dl V, Dti P, cum v 
 uerbi P 15 essentias] hypostases v 16 secularem PV 17 saecularium 
 v 19 tres-studia de om. P, add. in marg. P3 20 spiritualicomcmoratione 
 
 bus P 21 mutata P 25 cumsummata P 26 comparatione P 
 (suprascr. man. alt.) asseramus P 27 unitate] mutatione add. v 
 
 
 Sed dicis: quid mihi profers unitatis ac trinitatis uerba, quae 
 in canonica lectione non inuenis? non mirum, si is, qui ingredi 
 non meretur penetralia salutis, expauescit ac refugit etiam 
 ostium ueritatis. quid enim tam proximum, tam naturale, tam 
 proprium, quam ut de uno unitas, de tribus trinitas catholicis 
 patrum definitionibus nuncupetur? non ex se discutienda sunt 
 uerba, quae de praecedentibus pendent, nec sane consequens 
 est, ut peregrina iudicentur, quae ex uno et tribus, id est de 
 manifesti exordii proprietate nascuntur. aduerte, quia non est 
 praesumptiuus uterque hic sermo, sed deriuatiuus. quae uocabula 
 a tempore primitiuae ecclesiae antiquitas inuenit, auctoritas 
 protulit, aetas longa firmauit.