Ex tempore in istam bonorum omnium consensus adducitur: magnus ilico in tota urbe concursus : rapitur a lamentatione funebri ia gaudium populi consecrandus antistes. flebat iste 2 eclesiam B 8 grandenus BLPV, grandeus T 4 cuius B, om. LPTVb conporea L* inbecillitatem (ci ex 1?) B J 8 rustico Pb rustico L dicao T1 paenitos B 9 dioenti L* tali B, talis LPTVb 10 alloquio T 11 istum inuenen T 14 propabilis B\' 16 optamperet BL 16 for∗∗ma (bo eras.) L 18 his (s corr.) L, hic T dictis (d ex 1 corr.) L 19 patri L 20 extimatione P, axistimatione b uaile T, ualde L dicto] dato B recte fort dicessit T 21 sepulchrum BLV 24 ei tempore B, ex templo L, exemplo (t add. m. 2) V, exthnplo T isto B homina L1 25 magnos B 26 antistis B intemperanter dolore mortis paternae, cui reddi debitas lacrimas promiscuae multitudinis laetitia non sinebat, resistebat in quantum poterat et indignum se iam apostolica imitatione clamitabat: sed tantum magis surgebat in eo dilectio cunctorum, quantum in multitudine magna solus erat qui se uocitaret indignum, nunc quid pluribus utar qui omnia explicare non ualeo ? finitimarum ciuitatum iunguntur studia et adtrahitur tanta collectio, ac si initiandus esset totius orbis episcopus. ducitur Mediolanum adhuc reluctans et magna si dimitteretur munera promittens, qui ut fieret, noluit spondere uel minima. consecratur cum omni celebritate cunctorum. exultabat mundus de tam sanctae ordinationis insignibus extranearum habitatores urbium tanto se tripudio iactabant, quasi ipsis proprie profuturus infulas sacerdotales exceperit. aliquos tamen magnarum urbium incolas edax consumebat inuidia, quod tantum oppidi Ticinensis angustia habere meruisset antistitem, eam apud ipsos sola pontifices metropolitanae iactantiae uocabuia tuerentur. Exacto ergo dedicationis suae die Ticinum rediit conuocatisque uniuersis presbyteris presbyteris ministris talibus eos instruxit et confortauit adloquiis: "quamuis me, fratres carissimi, inter primordia inmatura titubantem iudicii uestri et susceptae dignitatis pondus oppresserit, memini tamen quod magna gratiae uestrae debeam, cui maxima contulistis. et licet parendi a 1 debitis B, debitas aliquas Plb 8 initiatione fort . 6 uocitaret ex concitaret L nu ̃ quid T 7 finitarum L1, fortunarum T 8 attraitar T si iniciandus esset in ras. corr. T 9 in modiolanum LPTlV si L 1. I . 10 dimitterentur T nnmera L 11 celeritate BT 12 exsultabat LTV 13 urbum L 11I BT 12essnltsbatLTV 13nrbamL tripudo L, trepudio (o ex am corr.) B 14 propriae B profuturas Schattus infolas B excepesit Bb, exciperet LPTV, exceperint Schottus 16 opidi T 17 antestitem B sala B pontificis eom. Schottus 18 iactanc ι̃ ne B 20 preepiterie B, presbiteris S 21 carissimi—titubantem om. B* aM. corr. in mg. inf . kmi BPT, om. b 22 inmatume B, immature Boll . ur ̃ι (r ex i corr.) L 28 quid Sirm . magna am. t et. Sirm. uobis magis quam iubendi habuerim uoluntatem, mutaui tamen per officium personam, seruiendi animum non omisi. estote pacifici, estote unianimes, onus meum mecum diuidite: fit enim ad portandum facilis sarcina, quam multorum colla sustentant. meam uobis communionem seruandam cum omni humilitate polliceor, neque futurum esse quemquam, qui me, nisi cum deo nostro, possit offendere. auctorem bonorum operum seruate pudicitiam et ne iniuriosum putetis quod grandaeuos et presbyteros de continentia et integritate seruanda puer appellat. conuersatio, non anni, aut adulescentiam aperit aut senectam. speculamini meae conuersationis interna et si indignum aliquid agnoscitis, coercete. nemo ut ecclesiae principem admonere timeat, si probat errantem". his ita dictis conticuit. surrexerunt omnes et consona quasi ex pristina meditatione sub momentanea tamen uoce dixerunt: "haue, pater probatissime, haue pontifex singularis: bonum te quidem uniuersorum sensit electio, sed optimum etiam tua testantur alloquia. crescis sanctis meritis apud conscientiam nostram et aperiris luce operum supra quam porrigebatur opinio". quibus breuiter perstrictis suscepto omnes munere discesserunt. Mox sibi beatus antistes proprio ore leges, quibus se posset tenere, dictauit. primum statuit non lauandum, ne nitorem animae et interioris hominis fortitudinem balnea magis sordibus amica confringerent. deinde decreuerat numquam esse prandendum: sed ne propositi sententiam superuenientum uis n 1 haberim B 2 seruiendi, animam interpungit Sirm, amisi Sirm. 3 unanimes Tb honns B 5 sustentat B 6 quen- quam B 7 actorem T 8 operum] omnium Sirm . potetis B1 9 grandeuos BP, grandenus LTV 10 adoliscentiam B, adolescentiam V 11 apaecnlamini B 12 si L a h agno- scite B, cognoscitis T eoherdte T, coercitM B, coerdte L Y 13 si] niai coni. Schottus errante ̃ |te ̃ T 15 habe B, aue T 16 ane T quidem te T 17 uniuersorum (or in ras.) Y 18 ozeeoena B 19 aperires B, reperiris Boll . 20 dicesserunt T1 21 antestis B 22 labandom B 24 n ease T 25 tea sentiam B . superuenientium b ulla temeraret et ant iactantiae nebulis aut auaritiae fama laederetur, definiuit numquam sibi cenandum, at commutatio horarum ac per hoc semel in die reficiendi tempus adferret. cibos iussit sibi placere uiliores, nihilque in apparatione ferculorum nares saporemque suum posset offendere, nisi quod aromatibus condiretur. holerum et leguminis pascebatur epulis, sed neutrum horum usque ad satietatem capiens: uini quiddam parum , quam tamen exiguitatem apostolicae admonitionis memor sumebat ob stomachi cauendam debilitatem. procedendum censuit omnibus in quolibet aeris terrore maturius, ita ut uigiliarum formam lectoribus antecedens ad ecolesiam praeberet episcopus. postquam uero ad altaris confinia peruenisset, nullam deliberauit futuram esse necessitatem, qua inde nisi inpletis sollemnibus posset abduci. iunctis pedibus usque ad consummationem mystici operis stare se debere constituit, ita ut umore uestigiorum locum suum depingeret et longe aspicientibus indicaret. intercessionum tantam sibi proposuit curam, ut ipsum se miseris inferre crederet molestiam; quam per neglegentiam a quibuscumque permisisset inferri. ad patientiam laboris tempore otii, necessitati ut sufficeret, corpus aptauit. hoc sibi uiuendi pragmaticum uel disciplinae dogma proposuit adgressus est seruauit inpleuit.. Mox uero per uniuersum mundum sanctam illius conuersationem illa, quae licet in gloriosis actibus tardior esse solet, fama non tacuit, sed ad aures Ricemeris, qui tunc secundis 1 nebules V 2 lederetar BLTV difinioit BLV, diffiniuit PTb commntatio IT 8 M] hac B diem B adferretur fori . 4 placire B ferculorum] ciborum P& 5 saporemquae B posset scripsi, posse libri offerridere Lx 6 aepolis B 7 sacietatem LTV quidem T 9 precedcndum T1 10 in.omnibns Boll . tenore coni. Schottus 14 possit B 15 consummatione V, consumatione B 16 umorem B, ∗umore L, humore, TV de pingeret (de s. I . m. 2) Y, depingent T 17 intercessione Y\' 19 negligentiam B, neggligentiam T 20 paoientiam LTY ut necenitati ut Bb; otii et necessitatis ut uel otiiue necessitati ut proposwit Schottus 21 optauit T 24 in om. T traditor BoU . 25 ricimeri in ras. T secundus Ll ab Anthemio principe habenis rempublicam gubernabat, detulit. num imperatore Romae posito seminariuminter cos iecit scandali illa quae dominates sequestrat inuidia et par dignitas causa discordiae. surrexerat enim tanta rabies atque dissensio, ut mutuo belia praepararent, et praeterquam origo irarum proprios suggerebat stimulos, lis ipsa circumstantium consilio nutribatur. nutabat status periclitantis Italiae et adfligebatur ipsisdiscriminibus grauius, dum expectabat futura discrimina. interea apud Ricemerem patricium Mediolani ea tempestate residentem fit collectio Ligurum nobilitatis, qui flexis genibus soloque prostrati pacem orabant principum et ut ab scandalo utraeque partes desinerent, occasiones gratiae ab una precabantur offerri quid plura contexam ? mulcetur Ricemer et uelle se reparare concordiam permotus multorum fletibus pollicetur. "sed qui" ait "potissimum huius legationis pondus excipiet? quem tantae molis cura maneat ? quis est qui Galatam concitatum reuocare possit et principem? nam semper, cum regatur., exuperat qui iram naturali moderationenon terminat". tunc uno omnes ore responderunt: "uester tantummodo ad pacem declinetur adsensus est nobis persona nuper ad sacerdotium Tioinensis urbis adscita, cui. et beluae rabidae colla submittunt, cui ante preces offeratur beneficium, quod a quolibet petiturus aduenerit, cui est uultus uitae similis, quem uenerari possit quicumque, si est catholicus et Romanus, amare certe, si uidere mereatur, et Graeculus. iam si ad sermonem illius ueniamus, numquam sic diras aspides uerborum digitis 1 gubernaret T 3 sequa estrat B 6 ptoprio LPT\' V ista b 7 nutriebatur LTV adfligibatur BLV 1 8 distriminibus T exspectabat TV 9 rimerem (ci m. 3) T 10 risidentem L* post nobilitatis ras . 8-9 litt. L \'gentabus L1 11 scandolo TV\' 12 ntieq; B desiderent L2 T1 praêeabantnr BY 13 recimer BV 14 repararet B\' 15 quia T et Sirm. 16 tante B 17 galathaa LTV 18 exuperat B, exuberat LXY; cf. p. 361, 14 19 omnes om. B ore ere B 80 ad pacem F in rae. declinetur (decli in rat.) _ V 21 sacerdotum LlT adiacita S 33 petituros L\' cultus Baronius 25 greculus LTV, greculis B 26 aspedes B\' incantator Thessalus uiolentis poterit euocare carminibus, quomodo ille effectum petitionis suae etiam a negaturis extorquet. pendet in arbitrio eius, cum loqui coeperit, sententia audientis. perdet ius suum excusare disposuit, si illi allegandi copia concedatur". tunc patricius Ricemer ita respondit: "detulit ad me hunc hominem, quem exponitis, fama gloriosum: et in hoc magis admirationi mihi est, quod cum omnes habeat laudatores, nullos eius quibus per inuidiam abundare solet nouitas prodit inimicos. ite ergo et rogate hominem dei, ut ambulet: iungite etiam meas preces". egressi de concilio statim Ticinum petunt, causam narrant. fusis, ut istum laborem susciperet, beatus Epiphanius rogatur lacrimis, qui ne extenuaret beneficium, si filios diutina supplicatione torqueret, antecessit desideria postulantum. quos tamen taliter adlocutus est: "quamuis tantae rei necessitas probatissimae personae pondus inquirat et titubet sub graui fasce portitor inmaturus, affectum tamen quem debeo patriae non negabo". quibus breuiter narratis, quoniam erat loquendi parcus, ad Ricemerem patricium perrexit, a quo simul uisus et electus est. Mandato ergo sibi legationis ordine Romam petiit. in quo itinere quid molestiarum sustinuerit quidue uirtutum gesserit, festinans ad maiora praetereo. mox tamen ut supra dictae urbis portas ingressus est, fama quae absentem illum notum fecerat. digito coepit ostendere. conuersi ilico omnium oculi, stupuere mentes adtonitae, quod tantam sibi exhiberi reuerentiam imago eius index sanctitatis exquireret inexpiabilis 1 incantatar Bl tessalus B1 PТV 2 illae B etiam a om. b; etiam om. Sirm. negataras b 3 in om. T 4 disposnerit T 5 copia B 6 exponetis B 7 cum B, om. LTV 8 nullus L 9 prodet B 10 etiam V s. I . conailio Sirm. 12 epifanios BLTV n* V 16 imaturas T\' 18 qm ̃ B, quo LPV, qm T, quo b, quomodo Sirm . 19 dilectus com. Schottus 22 nt fort includendum 23 orbis Bl 24 oaepit BLV i∗lico L, ilieo B 25 stupuerunt Sirm. tantum B exiberi B 26 indit B exquireret b et Boll., exquaeret B, requireret Sirm., exiterit exttterit LPTV inexpiabiles B, inexplicabilis Sirm. se culpae reum fatebatur quilibet potentum, si tantum genua eius amplexus est: tollebatur clamor in caelum: nemo illum in mortalium numero conputabat, cui omnia caelestis gratiae uidebant bona constare. perfertur ad principem Anthemium, studio legationis episcopum uenisse Liguriae, hominem quem nullus possit etiam diues eloquio sufficienter exponere. at ille : "callida mecum Ricemer et in legationibus suis arte decertat: tales dirigit, qui supplicatione expugnent quos ille lacessit iniuriis. perducite tamen ad me hominem dei, qui si possibilia precatur, admittam, si difficilia, supplicabo ne excusationem meam grauetur accipere. dubito tamen an Ricemer apud me quod poscit optineat, cuius scio uotorum intemperantem esse personam et in condicionibus proponendis rationis terminum non tenere. sed ueniat directus antistes et laudatam iam pridem praesentet eftigiem". egrediuntur officia palatina tota urbe: "iube, rogaris" audiebat episcopus.