XXIII. DICTIO [IN ABDICATVM QVI PATRE NECATO MATRI QVOQVE INSIDIABATVR]. Postquam, indices, abdicatus filius in iusti executionem doloris patris factum, matris consensum gladio uindicauit, turbare se aestimat innocentiam cognitorum et aliquid de manifesti facinoris absolutione subripere. nescimus quae in defensione sui uerba commendaticia sceleratus inueniat, ad cuius nos confutationem uulnus ostendimus. malo psrseuelorantiae perditus filius, postquam necauit patrem, opinionem matris contendit extinguere: dolens quod euasimus pugionem, telo famam insequitur, cui pro sexus uerecundia plus timemus. nos ruptam, patri ce〈ruice〉m, nos scelerati iter ostendimus. ille contra rem uerba conponit et, me quod nobis fidum uideatur extitisse subsidium, ad sententiam suam traxit paruulum nostrum, . quem fuci nescium fabricata uerborum arte subuertit, faciens et illum perire, qui putabatur esse residuus. quid praestigiis nudam desideras uelare iustitiam P nec odiosus parcere potuit nec quem mentiris amasse percutere. numquid argumentis opus est, ubi factum suum ueritas propria uoce testatur? perdidisti spem defensionis, cum genetricis ferro membra describeres. sed licet procurator formosus et nitidus, nos ad haec inspicienda oculos non habemus. XXIII. 2 Dictio om. LPb In abdicatum—insidiabatur. Contra.. ueraia decima inscr. Sirm., Abdicatus matrem necans inscr. Schottvl, inscr. om. BLTV 4 eieecutionem LV 5 fa.tum (c eras.) T gaudio L 6 purgare coni. Schottus innocentia \'Pb 8 commentaticia LPV, commenticia T 9 hnins T* 10 patrem] matrem B opinionis B 12 famam T*, fama BLPT1Vb cui] cum B 18 ruptam patri cernicem scripsi, rnptum patriae cem B, ruptum patri LPTV 14 rem B, om. LPTV conponit et JB, non penitet LPTY fidu | B 15 aentenciam B peruoluth B 16 fhca L artae B faciem B 18 resideras B parere T 19 mentires B nunquid LTV arguentie B \' 20 propria uoce neritas LTV perdediati B 21 genitricis LT discriberes LTY, discriberis B 22 jpcurat L \'\',\' 82 XXIIII. DICTIO EX TEMPORE QVAM IPSE DEVTERIVS INIVNXIT. THEMA. Perfunctus pelago Diomedes tutus in aruis> Naufragium deflet, quod sine limpha fuit. Quam propter uarios contendens uicerat aestus, Vxor ad alterius transierat copulam. Causa querelarum simulato nomine uera est. Huius uerba, precor, comite uos placidi. ADLOCVTIO. o numina, si uobis non eueniunt cuncta disponentibus, diuisa potestes est aut et malorum estis auctores. quod si humanarum rerum quemquam ex numero uestro cura sollicitat, felicitatem mihi redeuntis tribuite aut errorem, quem finistis ingrati. si caelum uocanda piorum possessio, si propter momenta laetitiae mortalibus orata tribuuntur, nolite beneficiis uestris sociare uindictam. cur taliter ad effectum uota tetendimus? ut pararetur caelitum suffragio de occasione prosperitatis aduersitas? reddite, quaeso, propitii incommoda, quae tulistis: restituatur pelagus, ne terreno pereat fama naufragio. secundis rebus proximum est quaecumque accesserint mala nesciri. ignominia, quae me in facie perculit, non tetigisset absentem. uxorem (pro netas !), nisi ad eam redissem, amisisse non crederer: inflexit statum meum abiurata calamitas. stationi propior fuit liquentis error elementi: portum in genitali solo XXIII. 2 Ex—l. 10 placidi om. T , pere tem B, tempora (ii ex e corr. m. 2) L 3 iniuncxit B; Ethica prima inscr. add. Sirm. 5 diomedis B tuus L 6 limfa B; eine fonte uel aibi lympha coni. Schottus 8 copolam B 9 querellarum B 12 numu∗na B 13 aotorea T 19 oelitam B ocasione T 21 terrena V1 22 accesaert T, adoeeserint B 24 amissise B 26 infelix L 26 propior Sirm., proprior BLPTV, propriae b perdidi, quem saepe in uasti gurgitis sinibus adquisiui. haecine. est domus optata, cuius desiderio periculorum promittebatur obliuio, cum spe sequentis ; gaudii praesens maiorum poterat forma. nesciri? cui umquam de miseriarum terminis sunt nata principia aut de perfunctis casibus euenit exordium? aliquando optata contigit non amari? aut accessit ut hominem laederet fuga discriminis? me nouis semper pessima ictibus fortuna perculit: cuius si in deterius uergit mutatio, simplicem nocendi seruet speciem, ne successionibus insolescat. uxorem, malorum comites, habui ad pudicitiam naturae luce transmissam, cui splendor oriundi creuerat institutis, ut gemino defensa propugnaculo nullatenus facinorum crederetur ictibus subiacere nec, dura castimoniae obscenitatis euisceratione mollire. illa numquam fuluum metalli quaesiuit ornatum nec pretiosorum candore lapidum niuem corporis imitate est: non ulla habuit decoris adiumenta, dum placuit; sciuit coniugalis iura sacramenti fucatis studiis non iuuari nec obligatum tenuisse coniugem, quando alium praeter eum , qui descendit a moribus, quaesiuit nupta fulgorem. mansit illam educandorum pignorum seruitus libera, dum talem se praebuit, quae et desiderari meruerit et uirum numquam putaret absentem. ilia sexum mentis firmitate durauerat, dum in ea muliebris inbecilla consilii de uirili ceperant auctoritate substantiam. iam lapsi. bus ordinis sui doctrina medicante repugnabat et translata in usus alteros feminarum ridebat excessus. in summa, talis periit, quales solent a maritis lacrimas inpetrare. Circaeo, ut aiunt, poculo a se translata est et in uotum migrauit adulteri. 1 sepe TV 2 promittebatur-maloram om. B1 add . in mg. inf. corr . 3 poterat om. T 4 niiquam T, qui B2 miseria T 6 adcesait B 8 nocenti T1 9 seruat b ne ont. L, . fi\' T, ne in deterius (in deterius exp. m. 1) Y insoliscat B 10 habui] auoi B uerenatierre (nature s. l. m. 2) T 11 gennmo L . 12 pug- naculo (pro s. I. m. 2) T 14 fuluum) sublimis T -15 nonallS T 1T iubari B\' 18 prfcetere eum B diacendit BLV 19 illa Sirm. 21\' metueret B, merkit T; mereret aut putarit. fort. 23 in eliJ illa Sirm. 23 coeperant BV, ceperant ItPT 24 repognanit B 26 circeo BLTV 82* sed quid agamus inter anxia et incerta deprehensi? recipiat nos pro remediis exosa nanigatio et lassatae rudentibus manus stuppea rursus uinola meditentur: haereat clauis dextera, ut frenatae puppis per gubernaculum iura moderetur: depictus sideribus axis reddatur aspectui: dispositionis nostrae itinera noctium dirigantur indiciis. sit solacium luminibus meis, si profanati non uideatur terra coniugii: fugiamus patriam, in qua tale effectum est matrimonium nostrum, quod et amisisse pudeat nec aneant uota recipere. XXV. DICTIO. VERBA THETIDIS CVM ACHILLEM VIDERET EXTINCTVM. Intercepta est pio quaesita fraus materna consilio. inuenerunt Achillem nostrum fata et ab alia natura subreptum, nec profuit quod sexum, quem ei origo dederat, astutia conmutauit feminam diuturnitate non didicit et uiri fortis animum mollis consuetudo seruauit. quis credat inefficacem fuisse prouisionem, quam et dea et mater inuenit P non est praemium inmortalitas, quam nec genetrix transmittit ad subolem nec per eam quod filium casibus furetur occurrit. ut numquam doloribus subducamur, numina sumus? quae est ista condicio, quando de penetralibus uiscerum nostrorum quod leto seruiat exhibemus ? 2 et om. Sinn . manus rudentibus LPTV 3 atnpea PT\' nincola T hereat B dexter ant LPTV 4 frenata* Ll pupis T per (r corr.) B, per V 8. 1 . 5 itenera B 8 si admiase (ri I. l. m. 2) T, amississe V 9 nec habeant B, nec audeant b recipere] flnit add. B XXV. 11 Dictio om. LTV tetidis BT, tethidis L acillem B 12 extinctmn] Ethica secunda inscr. add. Sirm. 14 acillem B facta L 16 dintnrnitatom L 17 in///efficacem B prouisionẽ/// B 18 dea, T s. l . et om. T preliumium Ll 19 aobnlem B, sobolem LTV 20 occurret B sabductamur T 21 iita B. s. I . conditio LV 28 petra∗libus (tr ex corr.) L laeto B, loeto LV exhibimus B caelicolum potontiam aut liceret posteritati conferre quod possidet aut caris decidentibus pro lamentationis termino daretur occumbere. inferiores hominibus sumus quibus similes paremus, in hoc deterius Parcarum ludibrio subiacentes, quia nescimus exitia pignoribus obligatae. superorum maxime, aut prosapiem nostram subdue fortuitis aut nos pro beneficii conlatione summitte. liceat pro caro, si non uincimus, interitum, uel subire. stat ante oculos meos orbitas, idcirco deterior, quia illam pro aeternitatis meae sublimitate praesciui. o lugendam numinum felicitatem, cum illud quod de aduersis ignorari non licet non donatur auertere ! : recordor. praeteriti sollicitudinem temporis et curas meas, quibus nequiquam inuigilaui, reminiscor. quid profuit Stygiae paludi auxilio nati corpus armatum, dum illud, quod a nobis sumere debuit, quaereremus a gurgite? in membris prolis nostrae, quem dea tenuit, locus est uulneris. cur non laxioribus digitis lympha se miscuit, ut ex toto exclusisset ictus superis unda sublimior? quid etiam iuuit Chironis elegisse magisterium, qui aetatis lubricum doctrina solidaret credo diuersis institutionum callibus, ut bellum filio placeret, inuenimus: apud monitorem fortissimum actum est, ut uires, quae sequebantur, consilia non haberent. quis miscendum feminarum latebris uirum saporem uellet haurire certaminis et inde. prouideat pignori, unde facit perire quod prouidet? iam duratas spiculis manus ad calathos frangebamus et illos humeros, quos spoliati leonis terga calefecerant, auro distincta uel murice palla claudebat. non facilis transitus fuit, iuuenem nostrum puellam post 1 celicolum B licet et B 2 decedentibus T deoendentiboa (sic) Sirm . 4 an apparemus ? sed ef, Carm. I, 1, 2 partarum T1 snbiacente B 5 obligare TT, oblegare b 6 proaapientie T1 Bnbduc B, subtus LPT1 Vb, subter hec T* consolatione T 7 summittae B, summitti LPYb, snmmite (t 8. I. et e ex i corr.) T 9 sublimitatem L 10 luminum L 11 adnertere T1 12 nequicquam PT 18 remiaoor Lx 16 qua de ea T 16 limpha PT, lympbas BLV 18 inoit Sirm., iubet BLPT Vb, innat T\\ iunet coni. Schottus chyronis LV magistrum Ll 20 mnnitorem B 23 certamini Ll 25 calatos LV, calatus B umeros BLV gustum laudis imitari, nec astute componitur quod non in tenerae aetatis primordiis imperaui. sed quid transacta recolo, cum animum meum futurae calamitatis pulset immanitas ? uideo Troiae fumantis excidia et statu eam manente subuersam: uideo Hectoris prcelia acerba Graiugenis, qui idcirco creuit opinionibus, ub suboli meae, dum occumbit, triumphi crescat ad pretium: raptatum quadrigis adhuc bellaturi corpus agnosco, et Achillis mei minui commodis quod ex pondere decrescit extincti: uideo quod irae proficit perire conpendio. sed quid his laudibus pascor orbanda? reliqua silentio tegam, ne ante doloris tempus narratione conficiar. habeat consolationem de taciturnitate aeternitas nostra, quam non habet de natura.