Forte sub occiduo Domini iam lumine solis Agnoscunt sonitum trepidique ad deuia tendunt. Tum Dominus caeli maestum compellat Adamum: Dic ubi nunc degas? respondit talia supplex : O Domine, adfatus pauido sub corde tremisco, Magne, tuos nudusque metu frigente fatigor. Tum Dominus: quis poma dedit noxalia uobis? Tradidit haec mulier, dum dicit lumina promptim Candenti perfusa die liquidumque serenum Adfulsisse sibi solemque et sidera caeli. Protinus ira Dei turbatam territat Euam, Auctorem uetiti dum quaerit maximus acti. Illa sub haec pandit: serpentis suasa loquentis Accepi fallente dolo blandoque rogatu: Nam sua uipereis intexens uerba uenenis Haec mihi prae cunctis narrauit dulcia\'pomis. , Ilicet omnipotens condemnat gesta draconis, Praecipiens cunctis inuisum uisere monstrum: Pectore mox fuso prorepere, tum sola morsu Mandere, mansuro quaecumque in tempora bello 80 redibit R, remeabit Morelius et v carmine R 86 copulit 
 B insuetum coni. Cauchius 90 cumque] que B 
 96 tuus B 97 tunc v 98 promptim] promptum est B 
 . 99 cadenti B 109 proreppere B 110 mandere Cauchius, pandere 
 B Humanos inter sensus ipsumque labantem, Vertice ut abiecto pronus post crura uirorum Serperet, ut calcet dum labens comminus instat. Femina fraudigeris misere decepta suadelis, Praecipitur duro discrimine ponere partum Seruitiumque sui studio perferre mariti. Tu uero cui uisa fuit sententia uerax Coniugis, immiti cessit quae uicta draconi, Deflebis miserum per tempora longa laborem: Nam tibi triticeae surget pro germine messis