Principio Dominus caelum terramque locauit : Namque erat informis fluctuque abscondita tellus, Immensusque Deus super aequora uasta meabat, Dum chaos et nigrae fuscabant cuncta tenebrae. Has dum disiungi iussit de cardine, fatur: Lux fiat, claro et micuerunt omnia mundo. Cum Dominus primi complesset facta diei, Condidit albentem nebulis nascentibus axem: Accipit inmensus errantia littora pontus, Multiplices rapiens ualidis cum tractibus amnes. Tertia lux faciem terrarum fulua retexit, Arida mox posito narratur nomine terra, Florea uentosis consurgunt germina campis Pomiferique simul procuruant brachia rami. Quarta die generat solis cum lampade lunam . Et stellas tremulo radiantes lumine fingit: Haec elementa dedit subiecto insignia mundo, Tempora quae doceant uarios mutanda per ortus. Quinta die accipiunt liquentia flumina pisces Et uolucres uarias suspendunt aere pennas. Incipit liber geneos metricns Cipriani B . — 1 locauit B, creanit v 
 5 de] a B .6 claro et Pamelius, et clare B, et claro Fabricius 
 (Poet. uet. eccles. opera p. 295) micuerunt B, nituerunt v 
 8 uersum 8 post u. 9 exh. B 9 errantia R, uerrentia v 15 die 
 S, dies v; ef. u . 19, 21, 32, 40, 44, 139, 145 19 quinta die B, at 
 quinta c 20 aere coni. Cauchius, corpore Bx uariae a. a. 
 pennae coni. Gronouius . Sexta pater gelidos in spiras lubricat angues Quadrupedumque greges totos diffundit in agros Cunctaque multiplici mandauit crescere passim Germine et immensis errare et pascere terris. Haec ubi constituit diuina potentia iussu, Rectorem inspiciens mundanis defore rebus Haec memorat: hominem nostris faciamus in ungue. Vultibus adsimilem, toto qui regnet in orbe. Et licet hunc uno posset conponere uerbo, Ipse tamen sancta dignatus ducere dextra,