Paulus forti ac sublimi uoce proclamat: mihi autem absit gloriari nisi in cruce Domini mei Iesu Christi, per quem mihi mundus crucifixus est et ego mundo: et uirgo in ecclesia de specie carnis ac de corporis pulchritudine gloriatur. addit Paulus et dicit: qui enim sunt Christi carnem crucifixerunt cum uitiis et concupiscentiis. et quae se concupiscentiis carnis et uitiis renuntiasse profitetur, in isdem quibus renuntiauerat inuenitur. deprehenderis, uirgo, detegeris: aliud te esse iactas et aliud adfectas. maculis te 1 I Cor. 7,32 sq. 17 GaL 6,14. 21 G&L 5, 24. 1 dicit] docet dicens Wv celeps SW 3 huius om. v quomodo ex quo W m. 2 4 uirgo et mulier v cogitat ea W s. l. m. 2 5 ea om. D sint sanctae W 6 et (post sed) om. W 7 ut nemo v uiderit S, uidet WlD, uidit W* parem] talem S 8 nec] ne W bonum] bonum mentis scripsit Baluzivs, bonum sui Grauius; bonum cordis uel bonum suum (cf. Tertull. de uirg. uel. c. 14,90. c. 15, 96) malim sed nihil mutandum 12 habet SWI, habeatDWzro simulant WD, simulent v integrae et purae WDv corpore sed etiam spiritu v 13 perseuerent SWDv fas est uirginem v 14 de carne et om. D pulcritudine SWD 15 illi scripsit Baluzius 16 ac] et W 17 declamat W 18 crucem S mei S, nri WD ihfiiS 21 addidit D 22 carnem suam Dw 23 renunciasse D; saepissime ti et ci permutantwr in D 25 aliut S saepissime ut passim aput illut esse te Dv concupiscentiae carnalis aspergis, cum integritatis candidata sis et pudoris. clama, inquit Esaiae Deus, omnis caro faenum et omnis claritas eius ut flos faeni. aruit faenum et flos decidit. sermo autem Domini manet in aeternum. neminem Christianum decet et maxime uirginem non decet claritatem ullam conputare carnis et honorem, sed solum adpetere sermonem Dei, bona in aeternum mansura conplecti. aut si carne sit gloriandum, tunc plane quando in nominis confessione cruciatur, quando fortior femina uiris torquentibus inuenitur, quando ignes aut cruces aut ferrum aut bestias patitur ut coronetur. illa sunt carnis pretiosa monilia, illa corporis ornamenta meliora. Sed sunt aliquae diuites et facultatum ubertate locupletes, quae opes suas praeferant et se bonis suis uti debere contendant. sciant primo illam diuitem esse quae Deo diues est, illam esse locupletem quae locuples in Christo est, bona esse illa quae sint spiritalia, diuina, caelestia, quae nos ad Deum ducant, quae nobiscum aput Deum perpetua possessione permaneant. ceterum quaecumque terrena sunt in saeculo accepta et hic cum saeculo remansura, tam contemni debent, quam mundus ipse contemnitur, cuius pompis et deliciis iam tum renuntiauimus, cum meliore transgressu ad Deum uenimus. Iohannes nos excitat et hortatur spiritali et caelesti uoce contestans: nolite, ait, diligere mundum neque ea quae in mundo sunt. si qui dilexerit mundum, non est caritas patris in illo: quoniam omne quod in mundo est concupiscentia carnis est et concupiscentia oculorum et ambitio 2 Es. 40, 6 sq. 22 I Io. 2,15 sq. 1 candida v 2 pudoris] pndica S clamat ex clama Sm.2 eseiae