Aspic(it)e, quoniam breuis est nobis credita uita; Discite, quapropter moriamur nati, prudentes! Quid hebetes morimur, quid profuit lucem uidisse? Si nihil inquiras, hoc est beluarum adesse. Certe Deus summus hominem praeposuit aruis, Non feram nec pecudem. Cur nos similemus ad illas? . Omnipotens uoluit hominem sibi praebere laudes; Idcirco futura docuit nos ipse diuinos. Quae ut crederemus, non tantum uerbo sonauit, Sed et demonstrauit fortia Pharaone decepto. Non solum hoc fecit: et Noe sub tempora quoque Ostendit, quae poterat, quoniam Deum nemo quaerebat. Mitior exinde paulatim coepit adesse Diluuio facto, quo posset terra repleri. Iam paene medietas annorum sex milibus ibat, Et nemo scibat Dominum, passimque uiuentes. Sed Deus, ut uidit hominum nimis [ut] pectora clausa, 13 Iob. 3, 16 40 Eiod. 9, 16; Rom. 9, 17 42 Gen. 6, 12 
 sqq.; Psal. 13, 2; 52, 8 s Gen. 8, 21 sq. 44 Gen. 9, 1 31 Aspicite P1 υ ; Aspice M qm (sic!) M 32 sq. uulgatam 
 uerborum distinctionem moriamor. Nati prudentes, Qui mutaui; cf. lenaer 
 Literaturseit. 1877 p. 797 33 Quid hebetes scripsi; Qui debetes M; 
 Qai hebetes P1 (s. u. I.) v 34 beluarum (belluarum P1 υ ) adesse M 
 P1 υ ; belluarum instar adesse P2 3S preposoit M aruis scripsi 
 (8. 107 p . 797); arbis M; orbi P* (s . u. I.) υ 36 nos M; om. P 
 (s. u. Z.); add. coniccturâ P* illas Lbv; illos MP1 37 prebere 
 M 38 diuinos Mv; dininus P1 19 Quae scripsi; Quem MP1 υ 
 nerbo sonauit scripsi (cf. u . 449 personans ait); uerbo sanauit MP1; 
 uerba sonauit R; uerba tonauit Ld (coll. u. 598 tonant ore) 40 monetrauit 
 Ps faraone M; Pbaraoni R 41 fecit et noe in cod . primo 
 omissum altera manus add . et] sed P* 42 que M qm ̃ M 
 buerebat M 43 cepit M 44 replere M 45 poene M; bene 
 Lb annum Ps Lb 41 scibat M (cf. Wilh. Meyer, Abh. p. 292); 
 sciebat P1 (s. u. I.) v uiuentes MP1 (cf. u . 676); uiuebant Lb υ 
 47 ut uidit hominum nimis ut pectora M (non: Vt pectora uidithominum, 
 quod P* adnotat); ut uidit hominum nimis pectora P B; ut pectora 
 uidit bominum nimis Ld 
 * Adloquitur Abraham, quem Moyses enuntiat ipsum. Ipse dedit legem populo Pharaone necato, Et quis esset, Dominus ipse se praedixit ab illo. Nec una contentus prophetica uoce se promit, Sed multos adhibuit testes, qui de illo clamant. Hunc ergo, cum legitis multorum praeconia uatum , Inuenietis eum carnem inuenisse pro nobis. Vnde nunc erratur, ordinasse talia Summum, Et quasi subsannant, nec sciunt, quod ab ipso ridentur ! Interdum subicio, qualiter praelegi prophetas, Et rudes edoceo, ubi sit spes uitae ponenda. Quid Deus in primis uel qualiter singula fecit, Iam Moyses edocuit; nos autem de Christo docemus.