II. VBI LIBRVM SINE AVCTORE INCVRRISSE SE MEMINIT. Prima opusculi facies de genito ingenitoque deo sublimissimae quaestionis uix foribus oberrans non perincatholicam praeferebat etsi longe inpari disputatione sententiam: ita penes me ratiocinandi lenitatem grauis causa pensauit. ubi legendi progressu reliquum lectionis acoessi, animaduerti quibusdam circumlocutionibus id inpensius molientem opelli ipsius auctorem, ut diuinitas passibilis crederetur. percontor de nomine: nec responso nec scripto proditur. coepi, fateor. talis equidem paginae stilum oppido ferre suspectum, et qu 1 ad AВHB iniquis ABC1DFH1S, iniquas M corsuum M, quorum ELBS, quonam T 2 praesamentium DEFP 3 defendi Gl in om. T Sch . quosdam om. R in qaosdam offendi S cartolam R 4 stodioae S quia) qui Hartelius 5 pellecti codices cum PT, pellici editores 6 animum DEFP Sch., animos Barthius cognitam kbri 7 a uerbis lcere plane non abnai codex L incipit auspicere Mb 10 d« ingento geuitoque Jf, unde de ingenito genitoque editores 11 forie, p* abwrans ABD1EFHLRS perincattholicam scripsi, om. 0, pare. catholicam M, per incatholicam rell. cum PT . parum cathiolicam editores 12 prae se ferebat editores 14 progressnpi S o.. animaduerti Mb, animaduertendo G, animadoerto rell. et Sch . 15 circamloqaitionibus R inpensius Mb, iapondio rell. et Sch . molientem] adserere add, p2 opelli HLBS Sch., oppelli AB (opusculi in marg.) DEFM, opelle CG 16 credatur ABDEF Sch . percunctor ABR Sch, 18 et om. Schottus in eis solemus locis, quae uel humoris adsidui subterluuione cedentia uel leui prono lubrica uel cauo pendula uel sudibus aspera sunt, suspenso uestigio iter incognitum potius tentare quam currere, donec tertiae, ut illic est, partem quaestionis, ingredior. hinc iam non exploranda, sed explodenda sententia nequaquam pensi sermonis adparuit satis sedulo efficere cupiens, si quo pacto queat, ut anima corpus esse uideatur. nulla igitur argumentandi uirtute, nulla iubente lege, nulla persuadente ratione in hoc nequiquam uidelicet negotio tertius sermo finitur. Ac mihi primum quaerere cordi est, quidnam rationis exstiterit, ut tantas initurus causas deque tam sublimibus locuturus sciri uitauerit. si bene conscius disputas, cur nomen occultas? si agnosci metuis, cur opus prodis, ne dicam, cur ista conscribis? an maiorum super hoc forsitan exempla sectaris? sed uideo prophetas, euangelistas, apostolos, post etiam authenticorum plurimos tractatores sua propriis uoluminibus nomina praenotasse, alios etiam operum suorum propriis uocabulis inchoasse principia, ut est illud: Petrus apostolus Christi, et Paulus, nec non alii atque alii fundatores ecclesiae atque eruditores: uidelicet praecauenda fore nouerant apocryphorum uana uel noxia. sed ne sic quidem fallacium temerariorum uitari figmenta potuerunt. hinc est quod pleraque Pauli multorumque sanctorum uocabulis praenotata sanitas catholicae nostrae non recipit, quia non lenocinio nominis operis meritum pensat, sed auctorem sibi stili ueritate 1 qua AB\'DFHLRS 3 asperata G inter GB temptare BLBS 5 hinc Mb, hic ren. et Sch . 6 sedule L 8 innante Mb 9 nequiquam AB1CE1GL, nec quiqaam S, nequicqwun DE2FG2H (c in ras.) B, nequam B\'Mb tertius Harteliue, tritus libri et editores 12 deqae] de qua B 13 disputatas 8 14 neo Mb 15 ita Mb . scribis Mb fonsitan B 16 ennangelistas 8 17 plorimoB GMb, plurimorum. reU. et Sch . 18 in ante propriis add. Mb 21 eruditores] exclodentes add. G noner ABL, nonerunt DEFHBS 22 nee HLMb fallatia G 23 temerarium C uitare H1 25 catholieae] ecclesiae uel fidei add. editores 26 istili B occultatur. enimuero illud, quod ista pagina propalatur eiusdemque auctor occultatur, euidens facit indicium eandem scilicet, a quo sit conposita, fuisse damnatam. nemo enim studet occultari, nisi qui formidat agnosci. ego tamen satis mirari nequeo, cur in eodem uitandae noxae non fuerit studium, in quo subprimendi nominis potuit esse indicium.