Sol, qui flammigeris mundum complexus habenis volvis inexhausto redeuntia saecula motu, sparge diem meliore coma crinemque repexi blandius elato surgant temone iugales efflantes roseum frenis spumantibus ignem. iam nova germanis vestigia torqueat annus consulibus, laetique petant exordia menses. Scis genus Auchenium, nec te latuere potentes Anniadae; nam saepe soles ductoribus illis instaurare vias et cursibus addere nomen. his neque per dubium pendet Fortuna favorem nec novit mutare vices, sed fixus in omnes cognatos procedit honos. quemcumque require hac de stirpe virum; certum est de consule nasci. per fasces numerantur avi semperque renata nobilitate virent, et prolem fata sequuntur continuum simili servantia lege tenorem. nec quisquam procerum temptat, licet aere vetusto floreat et claro cingatur Roma senatu, se iactare parem; sed, prima sede relicta Aucheniis, de iure licet certare secundo: haud secus ac tacitam Luna regnante per Arcton sidereae cedunt acies, cum fratre retuso aemulus adversis flagraverit ignibus orbis; tunc iubar Arcturi languet, tunc fulva Leonis ira perit, Plaustro iam rara intermicat Arctos indignata tegi, iam caligantibus armis debilis Orion dextram miratur inertem. Quem prius adgrediar? veteris quis facta Probini nesciat aut nimias laudes ignoret Olybri?