tractus ab aula rursus in aulam redeat sanguis, patris officiis iunge potenti pignora dextra. gener Augusti pridem fueras, nunc rursus eris socer Augusti. quae iam rabies livoris erit? vel quis dabitur color invidiae? Stilicho socer est, pater est Stilicho. Attollens thalamis Idalium iubar dilectus Veneri nascitur Hesperus, iam nuptae trepidat sollicitus pudor, iam produnt lacrimas flammea simplices. ne cessa, iuvenis, comminus adgredi, impacata licet saeviat unguibus. non quisquam fruitur veris odoribus Hyblaeos latebris nec spoliat favos, si fronti caveat, si timeat rubos; armat spina rosas, mella tegunt apes. crescunt difficili gaudia iurgio accenditque magis, quae refugit, Venus, quod flenti tuleris, plus sapit osculum. dices o! quotiens, “hoc mihi dulcius quam flavos deciens vincere Sarmatas!” Adspirate novam pectoribus fidem mansuramque facem tradite sensibus. tam iunctis manibus nectite vincula, quam frondens hedera stringitur aesculus, quam lento premitur palmite populus, et murmur querula blandius alite Unguis adsiduo reddite mutuis.