Chaldaeo stravere magi, rex ipse micantem inclinat dextra pateram secretaque Beli et vaga testatur volventem sidera Mithram. si quando sociis tecum venatibus ibant, quis Stilichone prior ferro penetrare leones comminus aut longe virgatas figere tigres? flectenti faciles cessit tibi Medus habenas; torquebas refugum Parthis mirantibus arcum. Nubilis interea maturae virginis aetas urgebat patrias suspenso principe curas, quem simul imperioque ducem nataeque maritum prospiceret; dubius toto quaerebat ab axe dignum coniugio generum thalamisque Serenae. iudicium virtutis erat; per castra, per urbes, per populos animi cunctantis libra cucurrit. tu legeris tantosque viros, quos obtulit orbis, intra consilium vincis sensumque legentis, et gener Augustis olim socer ipse futurus accedis. radiis auri Tyriaque superbit maiestate torus; comitata parentibus exit purpureis virgo. stabat pater inde tropaeis inclitus; inde pium matris regina gerebat obsequium gravibus subnectens flammea gemmis. tunc et Solis equos, tunc exultasse choreis astra ferunt mellisque lacus et flumina lactis erupisse solo, cum floribus aequora vernis Bosphorus indueret roseisque evincta coronis certantes Asiae taedas Europa levaret. Felix arbitrii princeps, qui congrua mundo iudicat et primus censet, quod cernimus omnes.