Redditus imperiis Auster subiectaque rursus alterius convexa poli, rectore sub uno conspirat geminus frenis communibus orbis. iunximus Europen Libyae. concordia fratrum plena redit. patriis solum quod defuit armis, tertius occubuit nati virtute tyrannus. horret adhuc animus manifestaque gaudia differt, dum stupet et tanto cunctatur credere voto. necdum Cinyphias exercitus attigit oras: iam domitus Gildo. nullis victoria nodis haesit, non spatio terrae, non obice ponti. congressum profugum captum vox nuntiat una rumoremque sui praevenit laurea belli, quo, precor, haec effecta deo? robusta vetusque tempore tam parvo potuit dementia vinci? quem veniens indixit hiems, ver perculit hostem. Exitium iam Roma timens et fessa negatis frugibus ad rapidi limen tendebat Olympi non solito vultu nec qualis iura Britannis dividit aut trepidos summittit fascibus Indos. vox tenuis tardique gradus oculique iacentes interius; fugere genae; ieiuna lacertos exedit macies. umeris vix sustinet aegris squalentem clipeum; laxata casside prodit canitiem plenamque trahit rubiginis hastam. attigit ut tandem caelum genibusque Tonantis procubuit, tales orditur maesta querellas: “Si mea mansuris meruerunt moenia nasci, Iuppiter, auguris, si stant inmota Sibyllae carmina, Tarpeias si necdum respuis arces: