Tradunt fabulae poetarum desectis quondam hydram capitibus 
 numerosius renascentem per sua. damna creuisse, ita ut 
 nouo inauditoque miraculo multiplicato mortibus suis monstro 
 lucri genus esset amissio, scilicet dum, quidquid ferrum secantis 
 abscideret, totum id fecunditas prodigiosa geminaret, donec 
 laborans atque aestuans coeptae illius desectionis industrius 
 appetitor cassatis totiens inefficaci opere uirtutibus fortitudinem 
 belli armaret arte consilii et admotis, ut aiunt, ignibus multiplicem 
 portentuosi corporis prolem feruenti gladio desecaret, 
 ac sic ambustis intrinsecus medullis, cum rebelles uenas improbae 
 fecunditatis exureret, tandem parturitio monstruosa cessaret. 
 ita ergo etiam haereses in ecclesiis illius quam poearum 
 commenta. finxerunt hydrae similitudinem gerunt. et 
 istae enim aduersum nos linguis feralibus sibilant, et istae 
 uirus letale iaciunt, et istae sectis capitibus renascuntur. sed 
 quia resurgente morbo non debet cessare medicina, et quanto 
 maior fuerit aegritudo, tanto instantior debet esse curatio, potens 
 est dominus deus noster, ut, quod de morte hydrae illius 
 gentilium falsitas finxit, hoc in ecclesiarum bellis ueritas peragat, 
 et ignitus sancti spiritus gladius ita in extinguenda nonella 
 haeresi omnes penitus medullas perniciosae generationis 
 exurat, ut tandem prodigiosa fecunditas emorientibus uenis 
 parere desistat.