protinus et vacuos alvi petiere recessus, lubrica deiectis qua via nota cibis, quam pia cura deum! prodest crudelior uxor: et, cum fata volunt, bina venena iuvant. IN EUNOMUM MEDICUM LANGUENTEM Gaium moriturum dixerat olim Eunomus. evasit fati ope, non medici. paulo post ipsum videt, aut vidisse putavit, pallentem et multa mortis in effigie. Quis tu? Gaius, ait. Vivisne? hic abnuit. “Et quid nunc agis hic?” “Missu Ditis, ait, venio, ut, quia notitiam rerumque hominumque tenerem, accirem medicos.” Eunomus obriguit. tum Gaius: “Metuas nihil, Eunome. dixi ego et omnes, nullum, qui saperet, dicere te medicum.” IN HOMINEM VOCIS ABSONAE LATRATUS catulorum, hinnitus fingis equorum, caprigenumque pecus lanigerosque greges