devinctum post terga manus substrictaque plantis vincula maerentem nullo moderamine poenae adficiunt. reus est sine crimine, iudice nullo accusatur Amor. se quisque absolvere gestit, transferat ut proprias aliena in crimina culpas. cunctae exprobrantes tolerati insignia leti expediunt: haec arma putant, haec ultio dulcis, ut, quo quaeque perit, studeat punire dolorem, haec laqueum tenet, haec speciem mucronis inanem ingerit, illa cavos amnes rupemque fragosam Insanique metum pelagi et sine fluctibus aequor. nonnullae flammas quatiunt trepidaeque minantur stridentes nullo igne faces, rescindit adultum Myrrha uterum lacrimis lucentibus inque paventem gemmea fletiferi iaculatur sucina trunci, quaedam ignoscentum specie ludibria tantum sola volunt, stilus ut tenuis sub acumine puncti eliciat tenerum, de quo rosa nata, cruorem aut pubi admoveant petulantia lumina lychni. ipsa etiam simili genetrix obnoxia culpae alma Venus tantos penetrat secura tumultus. nec circumvento properans suffragia nato terrorem ingeminat stimulisque accendit amaris ancipites furias natique in crimina confert dedecus ipsa suum, quod vincula caeca mariti deprenso Mavorte tulit, quod pube pudenda Hellespontiaci ridetur forma Priapi, quod crudelis Eryx, quod semivir Hermaphroditns. nec satis in verbis: roseo Venus aurea serto maerentem pulsat puerum et graviora paventem,