insonuere cavae gemitumque dedere cavernae. 
 illa manu moriens telum trahit, ossa sed inter 
 altius ad vivum persedit vulnere mucro. 
 ter sese attollens cubitoque innixa levavit, ter revoluta toro est. manet imperterritus ille. 
 nec mora nec requies: clavumque adfixus et haerens nusquam amittebat oculosque sub astra tenebat. 
 itque reditque viam totiens uteroque recusso 
 transadigit costas et pectine pulsat eburno. 
 iamque fere spatio extremo fessique sub ipsam finem adventabant: tum creber anhelitus artus aridaque ora quatit, sudor fluit undique rivis, 
 labitur exanguis, destillat ab inguine virus. 
 Contentus esto, Paule mi, lasciva, Paule, pagina: ridere, nil ultra, expeto. 
 Sed cum legeris, adesto mihi adversum eos, qui,
 ut Iuvenalis ait, “Curios simulant et
 Bacchanalia vivunt,” ne fortasse mores meos spectent de carmine.
 “Lasciva est nobis pagina, vita proba,” 
 ut Martialis dicit, meminerint autem, quippe
 eruditi,
 probissimo viro Plinio in poematiis lasciviam,
 in moribus constitisse censuram; prurire opusculum
 Sulpiciae, frontem caperare; esse Appuleium in vita
 philosophum, in epigrammatis amatorem; in
 praeceptis
 Ciceronis extare severitatem, in epistulis ad
 Caerelliam subesse petulantiam; Platonis Symposion
 composita in ephebos epyllia continere, nam quid
 Anniani Fescenninos, quid antiquissimi poetae Laevii
 Erotopaegnion libros loquar? quid Evenum, quem
 
 Menander sapientem vocavit? quid ipsum Menandrum?
 quid comicos omnes, quibus severa vita est
 et laeta materia? quid etiam Maronem Parthenien
 dictum causa pudoris, qui in octavo Aeneidos, cum
 describeret coitum Veneris atque Vulcani, atque αἰσχροσεμνίαν 
 
 decenter immiscuit? quid? in tertio Georgicorum
 de summissis in gregem maritis nonne obscenam
 significationem honesta verborum translatione
 velavit? et si quid in nostro ioco aliquorum hominum
 severitas vestita condemnat, de Vergilio arcessitum
 sciat, igitur cui hic ludus noster non placet, ne
 legerit, aut cum legerit, obliviscatur, aut non oblitus
 ignoscat, etenim fabula de nuptiis est et, velit nolit,
 aliter haec sacra non constant.