inde alios infamarunt, ut se ipsos possent celare. per illos ceteri errarunt principes ex ipsa parte, quia non credere collegis putauerunt sibi turpe. iam, fratres, finiatur error et simus in unitate. Omnes qui gaudetis de pace, modo uerum iudicate. 42 sqq.] cf. Optat. I 18 sqq. 53 Ps. 132, 1 43 et] nec 24>X, om . <PZ 44 cartaginem ΣΦ 46 ordinare non 
 potuerunt SO 47 eram 2 Potrus X ceciliani Efi 49 omnes 
 simul a 51 rumperunt X ml 52 omnes qui gaudetis ceteris omissis Afi). 
 53 et] et quam IaXaw 55 quis om. o 58 nouerunt v 60 perturbatione] 
 perditione v 61 infamauerunt v se] per se X ml 62 errauerunt 
 v 64 finiatur coni. v finitur codd. v sumus 2:tIł 65 om . ). 
 de—iudicate om . Acf» Fecerunt quod uoluerunt tunc in illa caecitate. non iudices consederunt, non sacerdotes de more, quo solent in magnis causis congregati iudicare, non accusator et reus steterunt in quaestione, non testis, non documentum, quo possent crimen probare, sed furor dolus tumultus, qui regnant in falsitate. proferantur nobis gesta, quae in concilio solent esse, uideamus quae res coegit fieri altare contra altare. si malus erat sacerdos, deponendus erat ante, si non poterat deponi, tolerandus intra rete, sicut modo toleratis tam multos malos aperte, et qui fertis pio furore, ferretis unum pro pace. Omnes qui gaudetis de pace, modo uerum iudicate. Gaudium magnum esset nobis, si tunc nolletis errare; sed si tunc non uisum est uerum, uel nunc experti uidete. multos nunc habetis prauos, qui uobis displicent ualde, nec tamen hos separatis a uestra communione. non dico de illis peccatis, quae potestis et negare: fustes ignes mortes dico, quae committunt uestri in luce, et tamen suffertis illos uel errore uel timore. quantum erat, ferrent unum patres uestri pro unitate, si tantus erat tumultus, ut non possent degradare. adde quod innocens erat et nil poterant probare. sed ne crimen quaereretur, ubi se uidebant esse, finxerunt se nimis iustos, cum totum uellent turbare.