Sed rursus, ne per occasionem huius sententiae quisquam 
 cum mortifera securitate peccaret seque trahendum 
 permitteret tamquam mox delendis facili confessione peccatis, 
 continuo subiecit: filioli mei, haec scripsi uobis, ut 
 non peccetis. et si quis peccauerit, aduocatum habemus 
 ad patrem Iesum Christum iustum; et ipse propitiator 
 est peccatorum nostrorum. nemo itaque a peccato 
 tamquam rediturus abscedat nec se huius modi quasi

 1 cf. Apoc. 14, 4. 5 5 I Ioh. 1, 8-10 20 I Ioh. Ioh. 2, 1. 2 
 1 apocalipsis ABBOTN apokalypsis M 2 eorum ore R sit] est T 
 3 roeminerit A 4 ioannes PAMENX om. S 6 decepimus .A seducimua 
 RN 7 est] erit PKfHAGRMENX delicta] peccata X 
 8 fidelis-nostra om. X est deus G nostra om. E 10 peccabimus 
 CZl mendaces T eum faciemus X 13 debeant R agnuscere 
 K cognoscere G qualis K 14 apokalypsi M apocalipsi A 
 appocalipsi T 15 fecit X umilitate S 17 occasione K 18 mortifira 
 Pl sed que Bj 19 de; delendis B dolendis R facilis R 
 20 scribo T 21 et] sed N 22 ad] apud TENX et—nostrorum 
 om. E propiciatior A propitiatio R 23 ut nemo B itaque om. B 
 a om . Pl 24 tamquam ad eum li redditurus H abscedat. nemo itaque--abscedat 
 repet. e uersu sup. B huiuscemodi PKrHARGTJlIENX 
 
 
 societatis pacto cum iniquitate constringat, ut eam confiteri quam 
 cauere delectet. 
 Sed quoniam etiam satagentibus uigilantibusque, ne 
 peccent, subrepunt quodam modo ex humana fragilitate peccata, 
 quamuis parua, quamuis pauca, non tamen nulla, 
 eadem ipsa fiunt magna et grauia, si eis superbia incrementum 
 et pondus adiecerit; a sacerdote autem, quem habemus 
 in caelis, si pia humilitate perimantur, tota felicitate 
 purgantur. 
 Sed non contendo cum eis, qui adserunt hominem posse 
 in hac uita sine ullo peccato uiuere, non contendo, non contradico. 
 fortassis enim ex nostra miseria magnos metimur, et 
 conparantes nosmet ipsos nobismet ipsis non intellegimus. 
 unum scio, quod isti magni, quales non sumus, quales nondum 
 experti sumus, quanto magni sunt, tanto humilant se in 
 omnibus, ut coram deo inueniant gratiam. quamlibet enim 
 magni sint, non est seruus maior domino suo uel discipulus 
 magistro suo. et utique ille est dominus, qui 
 dicit: omnia mihi tradita sunt a patre meo, et ille est 
 magister, qui dicit: uenite ad me omnes, qui laboratis, 
 et discite a me. et tamen quid discimus? quoniam mitis 
 sum, inquit, et humilis corde.