Corruptio autem si omnem modum, omnem speciem 
 omnem ordinem rebus corruptibilibus auferat, nulla natura 
 remanebit. ac per hoc omnis natura, quae corrumpi non potest, 
 summum bonum est, sicut deus est. omnis autem natura, 
 quae corrumpi potest, etiam ipsa aliquod bonum est: non

 1 nulle naturesunt G nulla nturę est A 4 quid] quod P 6 quae] qfi b 
 7 ipsa etiam V ipsa om. P 10 naturalis (s 8. I. a m. I) G excellentig 
 G 11 incorrupta (in 8. I. a w. 1) S 13$qualitatem b 
 14 utique] itaque Ab etiam om. b 15 etiam om. Ah utique 
 argentum etiam corruptum L 17 etiam] enim b 21 eiJ et G quantum b 
 22 et uitam b 28 ille G 25 aatem] enim A 26 rebusque SP1 
 27 non om. G 28 alt . est om. A antem1 enim A 29 non-eat om. G 
 
 
 enim posset ei nocere corruptio nisi adimendo et minuendo 
 quod bonum est. 
 Creaturis autem praestantissimis, hoc est rationalibus 
 spiritibus, hoc praestitit deus, ut si nolint, corrumpi non 
 possint, id est, si oboedientiam conseruauerint sub domino 
 deo suo ac sic incorruptibili pulchritudini eius adhaeserint; 
 si autem oboedientiam conseruare noluerint. quoniam uolentes 
 corrumpuntur in peccatis, nolentes corrumpantur in poenis. 
 tale quippe bonum est deus, ut nemini eum deserenti bene 
 sit; et in rebus a deo factis tam magnum bonum est natura 
 rationalis, ut nullum sit bonum, quo beata sit, nisi deus. 
 peccantes igitur in suppliciis ordinantur: quae ordinatio quia 
 eorum naturae non competit. ideo poena est; sed quia culpae 
 competit, ideo iustitia est. 
 Cetera uero, quae sunt facta de nihilo, quae utique inferiora 
 sunt quam spiritus rationalis, nec beata possunt esse 
 nec misera. sed quia pro modo et specie sua etiam ipsa bona 
 sunt nec esse quamuis minora et minima bona nisi a summo 
 bono deo potuerunt, sic ordinata sunt, ut cedant infirmiora 
 firmioribus et inualidiora fortioribus et inpotentiora potentioribus, 
 atque ita caelestibus terrena concordent tamquam praecellentibus 
 subdita. fit autem decedentibus et succedentibus 
 rebus temporalis quaedam in suo genere pulchritudo. ut nec 
 ipsa, quae moriuntur uel quod erant esse desinunt, turpent 
 ac turbent modum et speciem et ordinem uniuersae creaturae: 
 sicut sermo bene compositus utique pulcher est, quamuis in 
 eo syllabae atque omnes soni tamquam nascendo et moriendo 
 transcurrant. 
 Qualis autem et quanta poena cuique culpae debeatur, 
 diuini iudicii est, non humani: quae utique et cum conuersis

 3 enim A 6 sic] si G 10 nature b 12 sapliciis P 18 con- petit 
 P1 15 sunt de nihilo facta L 18 necesse P nec- (uers . 24) 
 erant om. L 19 esse poterant b cędent Pl 20 inuallidiora P 
 innalida G 22 autem] enim A 23 temporalibus rebus G 24 desinant b 
 25 ac] aut PAVGb 29 qualis-humani om. G enim Å 
 
 
 remittitur, magna est bonitas apud deum. et cum debita redditur, 
 nulla est iniquitas apud deum, quia melius ordinatur 
 natura, ut iuste doleat in supplicio quam ut inpune gaudeat 
 in peccato. quae tamen etiam sic habens nonnullum modum 
 et speciem et ordinem in quacumque extremitate adhuc aliquod 
 bonum est: quae si omnino detrahantur et penitus consumantur, 
 ideo nullum bonum erit, quia nulla natura remanebit. 
 Omnes igitur naturae corruptibiles nec omnino naturae 
 essent, nisi a deo essent, nec corruptibiles essent, si de illo 
 essent, quia hoc, quod ipse est, essent. ideo ergo quocumque 
 modo, quacumque specie. quocumque ordine sunt. quia deus 
 est, a quo factae sunt; ideo autem non incommutabiles sunt, . 
 quia nihil est, unde factae sunt. sacrilega enim audacia coaequantur 
 nihil et deus, si quale est illud, quod de deo natum 
 est, tale uelimus esse illud, quod ab eo de nihilo factum est.