Laudas mores et studia quondam mea et quaeris, quis 
 me repente mutauerit. deinde circumloquendo commemoras

 2 d. Gen. 7 11 ci. Gen. 32, 24 wq. 17 cf. Gen. 12, 20 

 . 1 generam om. Cb que C exagitatis b Maur . 2 arrham C noe ̨ C 
 que C . futuruM C 5 pancarpos C est] ex C 6 cof C 
 7 inlesus C egr.] ingressus C 8 rabie ̨ C 9 pancarpos C 10 compartus (in 
 mg . al. cainpertus) b Dlaur . oroniO C deserptus Cb 12 propheticę 
 C 18 homini (i fin . e juit) C 14 ademoninn C 15 congiitgis 
 C uindiderit C 16 umana C 17 cummittens C 18 qui 
 om. Cb nisi non Cb quo C 20 menbra C 21 turpenda C uindidit 
 C quam C 22 possetis C aptaretis C ut tamJ uitam b 
 jniibatam Cb 28 preclara C 24 saxra C 25 queria C 26 cummemoras C 
 
 
 antiquum hostem omnium fidelium atque sanctorum et ipsius 
 domini Iesu Christi. quem uis utique diabolum intellegi. quid 
 ego tibi de mea mutatione respondeam. quam nisi eo modo 
 in melius fieri crederem, non utique rue uestro errore detestato 
 atque damnato ad catholicam ecclesiam fidemque conferrem? 
 quod utrum recte fecerim, id est. a malo in bonum mutatus 
 sim, tu mihi ipse soluis quaestionem in eodem uerbo. quod 
 posuisti mutationis meae. anima enim mea, si - quem- 
 : admodum dicitis — dei natura esset, siue in melius. sicut 
 confido, siue in deterius, sicut arguis, mutari omnino non 
 posset nec a se ipsa nec a cuiusquam uel alterius inpulsu. 
 unde cum errorem istum reliqui et elegi eam fidem, ubi dei 
 . natura prorsus incommutabilis pie creditur. ut sapienter intellegatur, 
 non displicet mutatio mea, nisi quibus displicet 
 incommutabilis deus. est autem diabolus sanctorum aduersarius, 
 non quod aduersus eos ex alterius naturae contrario 
 principio consurgit inimicus, sed quod eis inuidet honorem 
 caelestem, unde est ipse deiectus. mutatus enim ipse alios 
 mutare molitur. nam sicut a uobis Persica-e illius fabulae 
 prolixitate describitur, si non mutatus alios mutat, profecto 
 maior et uictor est ; si autem, sicut adfirmatis. sanctae lucis, 
 non inimicus dei est, sed amicus. et illis melior, quos decipit, 
 qui eos lumini sancto inimicos, cui est ipse amicus, efficit ? 
 ideo quippe dicit Manichaeus aeterno subplicio animas in illo 
 horribili globo damnandas, quod errare se a priore lucida 
 sua natura passae sunt et inimicae luminis tunc ex-. 
 titerunt, cum ipsam mentem gentis tenebrarum tenendae 
 apud se lucis amore flagrantem animalium corpora creare

 1 anticum C 4 errorem C detesto C 5 adque C ęcclesiam C 
 Cferrem C\' 6 amalo C 7 ipse (8. l. m. 1) C questionem C 
 8 quem ammodum C 11 cuius quam C 13 naturam C pie C 17 consurgat 
 b Maur . inimicos C quia b Maw . 18 celestem C 19 auobis C 
 fabule C 20 alius C 24 manicheus C sabplitio C 25 damnandns 
 damnandas C erra (a ex e corr m. 1) C 26 passe C tunc] cum C 
 28 aput C 
 
 
 contendat. ab his ergo uanissimis sacrilegisque figmentis te cura 
 ut eripias, mutandus in melius illius adiutorio, qui nec in 
 melius nec in deterius commutatur.