Unde et illud, quod inperitia laudabili deridendo commemorasti: 
 pone manum sub femore meo, Abraham seruo 
 suo dixit, postulans iurisiurandi fidem pone, inquit. manum 
 sub femore meo et iura per deum caeli. seruus quidem 
 ille oboediendo iurabat. sed Abraham iubendo prophetabat 
 deum scilicet caeli in eam carnem esse uenturum. quae fuisset 
 ex illo femore propagata. uos hoc aspernamini. detestamini, 
 abominamini, casti et mundi homines, qui filio dei, quem 
 nullus contactus carnis mutare potuisset. unum uterum uirginis 
 formidatis; et dei uestri naturam mutatam atque pollutam 
 omnium feminarum, non hominum tantum, sed bestiarum quoque 
 uteris inplicatis . ac per hoc qui unum patriarchae femur 
 horretis, quae tandem femora, non dico prophetarum, sed 
 quarumlibet prostitutarum inuenitis. ubi non per deum uestrum 
 illic tam turpiter conpeditum iurare debeatis? nisi forte non 
 quidem caste. tangere humani corporis membrum, sed pudet 
 iurare per deum tam turpiter uinctum. tanta illic deformitate 
 captiuo nomine pancarpi, qui in ludicris muneribus. edi solet.

 12 Gen. 24; 2 sq. 

 ? non] nun C . offitium C 4 eligerunt C 6 quam b qualis C 
 6 sarra C offitium C ? dispensatione penaatione pens. C 8 propa. 
 gande V 9 cumuiuium C sarrc S murię pre ̨ fertur. b 10 illft C 
 iopericia C deridenda C 12 inquid C 13 celi C quidam C 
 16 celi C . que C 17 abominlhmini C qae C 18 nullus (alt . 
 1 ex n mut . m. t) C contractus C 19 uestri scripti: uini lib. natura C 
 20 omnium C . 21 uteros implirulos b patriarclie C femor C 
 .22 que C 201 iurare] uitare b 26 uictum C tan C 27 captiud C 
 
 
 propter omnium generum, quae inerant. bestias exagitas 
 arcam Noe, quae per omne genus animalium futuram ex 
 omnibus gentibus figurabat ecclesiam. ubi te uel non aduertentem 
 uel ignorantem gratulor congruum posuisse uocabulum; 
 πόϒϰϰρπος enim omnis est fructus. quod in ecclesia spiritaliter 
 uerum est . et non adtendis. Noe cum suis inter illas feras, 
 quo inlaesus ingressus est, unde inlaesus egressus est, quam 
 felicior fuerit deo uestro, qui ferina rabie gentis tenebrarum 
 dilaniatus et deuoratus est. itaque ille non pancarpus, sed 
 plane camparcus factus est, qui omni feritate discerptus eat. 
 luctam Iacob cum angelo inrides, ubi futura cum carne Christi 
 lucta populi Israhel prophetice figurata est. sed quomodolibet 
 intellegas, quanto melius deus uester cum homine luctaretur, 
 quam uictus atque captiuus a daemonum gente diriperetur. 
 falso Abraham, quod pudicitiam coniugis uendiderit criminaris: 
 ubi non est mentitus sororem, sed cautela humana 
 tacuit uxorem, deo suo committens eius pudicitiam conseruandam: 
 qui nisi faceret, quod facere posset, non in deum 
 fidere, sed deum temptare iudicaretur. nec tamen respicis deum 
 uestrum, qui non uxorem, sed membra sua hostibus polluenda, 
 corrumpenda, turpanda non uendidit, sed gratis dedit. ad quem. 
 si posset, certe optaretis, ut tam inlibata rediret ab inimicis 
 suis dei uestri praeclara natura, quam inlibata uiro reddita 
 est Sara.