Faustus quidam fuit gente Afer, ciuitate Mileuitanus, 
 eloquio suauis, ingenio callidus, secta Manichaeus ac per hoc 
 nefando errore peruersus. noueram ipse hominem, quemadmodum 
 eum commemoraui in libris Confessionum mearum. 
 hic quoddam uolumen edidit aduersus rectam christianam 
 fidem et catholicam ueritatem. quod cum uenisset in manus 
 nostras lectumque esset a fratribus, desiderauerunt et iure' 
 caritatis, per quam eis seruimus, flagitauerunt, ut ei responderemus. 
 hoc adgrediar nunc in nomine atque adiutorio domini 
 et saluatoris nostri Iesu Christi, ut omnes, qui haec 
 legent, intellegant, quam nihil sit acutum ingenium et lingua 
 expolita, nisi a domino gressus hominis dirigantur. quod multis 
 etiam tardioribus et inualidioribus occulta aequitate diuinae 
 misericordiae praestitum est, cum multi acerrimi et facundissimi 
 deserti adiutorio dei ad hoc uelociter et pertinaciter 
 currerent, ut a ueritatis uia longius aberrarent. commodum 
 autem arbitror sub eius nomine uerba eius ponere et sub 
 meo responsionem meam.