Lecto prophetico libro, qui inscribitur Tobis, quamuis plene 591 AB 
 nobis uirtutes sancti prophetae scriptura insinuauerit, tamen 
 conpendiario mihi sermone de eius meritis recensendis et 
 operibus aput uos utendum arbitror, ut ea quae scriptura 
 historico more digessit latius nos strictius conprehendamus 
 uirtutum eius genera uelut -quodam breuiario colligentes. 
 fuit 
 uir iustus misericors hospitalis: et hoc uirtutum choro C praeditus 
 subiit aerumnam captiuitatis, quam ferebat humiliter 
 atque patienter, communem magis iniuriam quam priuatam 
 dolens nec sibi uirtutum suffragia nihil profuisse deplorans, 
 sed magis eam sibi contumeliam minorem peccatorum suorum 
 pretio inlatam arbitratus. 
 edictum meruit, ne quis ex filiis D 
 captiuitatis mortuum sepulturae daret; at ille interdicto non 
 reuocabatur magis quam incitabatur, ne deserere officium 
 pietatis mortis metu uideretur; erat enim misericordiae pretium 
 poena mortis. talis flagitii deprehensus reus uix tandem 
 per amicum potuit direpto patrimonio egenus exul restitui suis.

 7 Tob. 1, 2 et 16 sq. 11 Tob. 3, 3-6 12 Tob. 1, 17 sqq. 

 IN xpi NOMINE INCPT TRACTATUS EIUSDEM SCI AMBROSI DE 
 TOBIA P INCIPIT LIBER SCI AMBROSII EPI DE TOBIA V INCIPIT 
 (EIUSDEM add. B, TRACTATUS EIUSDEM FC) DE TOBIA (THOBIA 
 C) BDP\'O INCIPIT TRACTATUS SCTI AMBROSII EPI DE TOBI T 
 1 tobie C quem plene (v m2 s . e tert.) V 2 uirtutis P uirtute (e 
 itł ras. m2) V sco (erasin mg. m2 sci) prophetiae V 3 meritis 
 eius V 6 qupdam P 7 et ob uirtutes quibus praeditus fuerat 
 eubiit DP\' choro] quorum P , praedictus (c eras.) P 8 ..subiit 
 (s in ras. m2) V 11 sibi om. DP1 12 meruit] erat V quisj 
 qufi DP\' 13 darit. ad P daretyr. at V interdicta (o s. a m2) V 
 15 pietis P enim om. DP\' 16 depręhensus (he ex hi) P 17 et 
 exul DP\'C 
 
 
 iterum in his uersabatur officiis, si quid alimenti foret, 59*2 A 
 peregrinum cum quo cibum sumeret quaerens. itaque cum 
 fessus a sepulturae reuertisset munere, adpositis sibi edendi 
 subsidiis misso filio quaerebat consortem conuiuii. dum conuiua 
 adcersitur, nuntiatis insepulti corporis reliquiis conuiuium 
 deserebat nec putabat pium, ut ipse cibum sumeret, 
 cum in publico corpus iaceret exanimum. 
 hoc illi cotidianum 
 opus, et magnum quidem; nam si uiuentes operire nudos B 
 lex praecipit, quanto magis debemus operire defunctos! si 
 uiantes ad longinquiora deducere solemus. quanto magis 
 in illam aeternam domum profectos, unde iam non reuertantur? 
 ego inquit Iob super omnem infirmum fleui. 
 quis infirmior defuncto, de quo dicit scriptura alibi: supra 
 mortuum plora? Ecclesiastes autem ait: cor sapientium 
 in domo luctus, cor autem stultorum in domo epularum. 
 nihil hoc officio praestantius, ei conferre qui tibi C 
 iam non possit reddere, uindicare a uolatilibus, uindicare a 
 bestiis consortem naturae. ferae hanc humanitatem defunctis 
 corporibus detulisse produntur: homines denegabunt?