Et bibit inquit de uino et inebriatus est. non dixit: D 
 uinum bibit, neque iustus uinum ebibit, sed de uino, hoc 
 est de eius portione libauit. ebriosi est omne obsorbere uinum 
 et intemperantis euacuare quod sumpserit, continenti autem 
 utendum mensura legitima est. ebrietatis itaque species gemina 
 est, una quae titubationem corpori afferat atque eius supplantet 
 uestigia sensumque perturbet, altera quae mentem uirtutis 
 uaporet gratia, et omnem infirmitatem uideatur auertere. unde 
 apostolus ait: uino modico utere propter frequentes E 
 tuas infirmita.tes. sicut enim isto bibendi moderamine 
 uinum non infirmitati est, sed saluti atque omnem infirmitatem 
 ableuat corporis, ita etiam ebrietas illa praeclara omnem 
 infirmitatem carnis excludit, de qua scriptum est: et poculum

 91oh.5,17 llloh.4,34 13Gen.9,21PhiloQMest.II68 
 17 Philo Quaest. n 68, de plantat. 35 (1 354, 27) 21 I Tim. 5, 23 
 25 Psalm. XXII 5 

 1 siti P (i alt. ex u) post dno add . utique PT\'B constitutis P 
 (v a. i aK.) est PB, otM. T\' cet . 2 deriuare P m1 C dinuare P m2 
 T\' cet. 4 non P (s. nri m2) nostri non C at ne N 6 maledictiones 
 DN maledictionis. T\' (corr . -nes) cet . 15 obaorbere (m2 ac obseruare) P 
 absorbere T\' (a ex o) C 16 sumserit P continentia- autem utendi 
 DN 17 ebrietas C2tf 18 Bupplantet P (et ex ant) anpplantet.* y 
 21 frequentes F (fre s. u.) 24 ableuat Pm1 T\' alleuat Pm2 DNCM 
 ableuat... infmmtatem otH. B 
 
 
 inebrians quam praeclarum. quae sit ista ebrietas? 
 inebriamini inquit non uino, in quo est luxuria, sed 
 implemini spiritu, sicut apostolus dixit. et secundum 
 litteram igitur cautio est et secundum altiorem sapientis F 
 sensum laudatio est. cautus est qui, etsi nudatur, in domo 
 tamen nudatur sua, ubi operimenta non desint et quaedam 
 tegmina ebrietatis, ut uitia sua norit abscondere. 
 corporalia 
 igitur nudum corpus tegunt ut parietes et tecta, animae autem 
 quae sint operimenta uideamus. sed tunc operimenta repperimus, 
 si enudationem eius discusserimus. gemina autem est nudatio 
 sapientis. gemino igitur amictu mens nostra uestitur, si aut 
 peccatum imprudens admiserit — haec est enim nudatio uelut 
 ebriae mentis, ut nesciat quod delinquat, quasi quae 273 A temulentia 
 quadam ignorantiae in uitium deducta labatur — aut 
 rursus neglegentiae et ignorantiae somno sepulta errorem 
 suum nesciat. quae cum inciderimus, immo\'cum peccata plura 
 inciderimus etiam per scientiam — est enim naturalis quaedam 
 etiam nostrae infirmitatis ebrietas, ut impetu delectationis 
 feramur in uitium, sicut plerique iuuenali accensi calore aut 
 luxuria et delectatione flammati aut auaritiae rapti cupiditate B 
 —, certe omnibus his medicina quaeratur, ut aliquis tegat 
 huiusmodi infirmitatem suam primum pudore quodam et uerecundia, 
 ut etiamsi in lubrico sit adhuc positus delinquendi, 
 det tamen emendationis insigne. etenim plurimum interest 
 utrum peccata sua iactare desideret; in altero enim turpis 
 inpudentia, in altero tolerabilis uerecundia spem futurae

 2 Ephes. 5, 18 5 Philo Quaest. II 69 15 Uerg. Aen. II 265 

 3 spu sco T\'DN 4 sapientis altiorem DNCM 5 cautis P (v 8. i) 
 qui OM. B 6 nudatur ubi sua B 7 et) ebrietatis P (et eras.) 
 8 tegant P (v 8. 9) CM 10 nudationem M emulationem jB est 
 JP, ow. cet . 12 amiserit IWC 15 somno post neglegentiae <?\'<MM- 
 nc 
 ponit B 16 non nesciat PT\'CM, fort . non sciat (non sciat) 17 incideum 
 P (o uitiose pro \') 19 ioaenali Pm1 C iuaenili Pm2 cet . 
 . calore accensi B 21 his omnibus N 25 fort . desideret <an non 
 deeideret> 26 uerecundiae P uerecundie T\' (-ia corr.) CM 
 
 
 correctionis ostendit. alia est autem denudatio animae, qua uelut 
 quandam sarcinam corporis abicit atque exsuit sicut sepulchrum c 
 quoddam carnis effugiens. sepulchrum enim patens est guttur 
 huiusmodi hominum, in quo sepulchro uelut adtumulatur 
 anima delectationibus et cupiditatum passionibus onerata 
 diuersis. exsuit igitur se a congestione terrena et quasi retia 
 quaedam circumfusa euadit atque effudit quaecumque se ab 
 omni nudauerit laqueo passionum et omnem illam deformem 
 speciem terrenae labis auerterit, ut lucem uideat decoris D 
 aeterni. 
 
 : Quaero nunc cur non simpliciter dixent: \'uidit Cham E nudationem 
 patris\', sed: uidit Cham pater Chanaan? utique 
 Chanaan natus non erat. cur ergo nomen addidit fili nisi ut 
 et uitio auctoris deformaretur hereditas et auctor fili nequitia 
 grauaretur? et pater igitur in filio et in patre filius redarguuntur 
 habentes stultitiae, nequitiae, impietatis quoque commune 
 consortium. nec poterat fieri ut bonum generaret filium 
 qui ipse bono patri nequam filius et naturae et eruditionis F 
 degener extitisset. haec secundum litteram. quod autem ad 
 altiorem sensum pertinet, omnes mores pessimi erroribus 
 delectantur alienis, nec solum erroribus, sed etiam iis quae 
 ipsis uideantur mala esse, etiamsi non sint. nudum enim se 
 Noe non sentiebat, qui amictu erat indutus sapientiae. denique 
 nec Adam in paradiso positus nudum se putabat nisi posteaquam 
 praeuaricationis commisit errorem. et redopertus amictu 
 sapientiae ac iustitiae mandatorumque caelestium praeuaricatione 
 nudatus (se> nudum uidit et foliis operiendum putauit. 
 ridet igitur Cham nudatum patrem cernens. omnis namque

 3 Psalm. V 10 (11) 12 Gen. 9, 22 Philo Quaest. n 70 
 24 Gen. 3, 7 28 Philo Qnaest. 11 71 

 1 quia P (i er<M.) T\' (i exp).) CM 2 et 6 exsait P (s eras.) exuit cet . 
 5 delectationis PT\'B 11 quur F 13 quur P 13 et 14 filii P (i tert. 
 a. u.) ce< . 15 filios P (v 8. o) 21 his libri 24 se nudum B 
 26 mandatorum (OM . que) DNM 27 se addidi, poet nudum a foliis 
 M et (o M: i) T\' filiis c« . 28 cemens] uidpna DN 
 
 
 improbus, quoniam ipse deuius disciplinae est, aliorum lapsus274 A 
 non solum pro sui erroris solacio accipit, quod consortes 
 inuenerit culpae, uerum etiam improbo laetatur affectu, tamquam 
 sua ipse delicta correxerit. mala mens ergo laetatur 
 praeter propositum aliquid accidisse sapienti, cum utique corporis 
 lapsus in uitio esse non debeat, etiamsi lapsus putetur, 
 nisi animus quoque inclinet in culpam. postremo ueniabilia 
 huiusmodi iudicentur errata, non odio persequenda, non B 
 habenda ludibrio, sed mens, ut dixi, improba, cum putat errasse 
 sapientem, insultandum arbitratur ei cuius sibi putat 
 mores esse contrarios, quod peccatum suum uelut tacito 
 quodam sapientis testimonio redarguatur, eoque laetandum 
 sibi, quod iusto uiro nec eruditio ipsius profuerit nec iustitia 
 suffragata sit nec ea quae secundum corpus sunt habuerint 
 prosperos cursus. haec enim pro summis bonis apud improbos 
 aestimantur in diuitiis aut honore posita, quae tamen nullum c 
 fructum ad laudem uirtutis conferunt. propterea insipientiae 
 defensores uidentur <qui> uirtutis amatorem prosperorum 
 munere esse fraudatum, qui omne bonum temporalibus magis 
 quam perpetuis aestimandum putant.