Imitemur ergo hunc uirum, qui silentio suo redarguebat 
 conuiciantes. ostendebat enim uirtutem animi sui, quem 
 contumeliae non monerent, et conscientiae innocentiam manifestabat, 
 qui obiecta non recognosceret, sed quasi a se aliena 
 rideret. at uero nos quasi aliquid nobis obiciatur, dum purgare 
 uolumus. acerbamus: dum ulcisci cupimus, confitemur. B 
 cum dicat scriptura ut auertas dedecoris sermonem et 
 auferas uestimentum tuum; praeterit enim iniuriosus. 
 taceamus ergo, ut praetereat, ne uestimentum nostrum prouocatus 
 exurat; scriptum est enim: noli incendere carbones 
 peccatoris, ne forte exuraris in igne flammae 
 eius. propterea ergo sanctus tacet, etsi seruus proteruit; 
 etsi pauper conuiciatur, tacet iustus; etsi peccator opprobria 
 iacit, iustus ridet: etsi infirmus maledicit, iustus benedicit. 
 tacebat Dauid, cum Gera filius Semei malediceret, Iob ridebat. 
 C 
 Paulus benedicebat, sicut ipse ait: maledicimur et benedicimus. 
 magisterio quippe diuino processus humanae uirtutis

 1 Iob 19, 8 Ter. Adelph. III 2. 3 15 Prouerb. 27, 11 16 Prouerb. 
 27, 13 18 Sir. 8, 10 (13) 23 Keg. IL 16, 5 «qq. 24 I Cor. 4, 12 

 2 adhuc om. B deberetis ex deuiritis P iubaret P (-ret m3, sed 
 t eras.) adiuuare B 3 in... loquar om. DP\' oppropriis P 5 tempus 
 nondum DP\' 6 est om. DP\' 7 conuitium BDP\' 9 immitemur 
 P 30 conuitiantes B et (con eras.) D uiciantes P1 sui om. B 
 12 aliena a se Base om. DP\' 13 quasi] si B quasi nobis 
 (om. postea nobis) DP\' nos purgare DP\' 14 acerbamus P (v 8 . b 
 m3) 17 exurat prouocatus B 18 scribtum B (r s. u.) 19 peccatoris 
 om. B 21 couuitiatur BP 23 iera B 24 aitj dicit B 
 25 magisterio P (i pr. 8. u.) 
 
 
 excreuit, quia iam uenerat qui ex infirmibus faceret fortiores, 
 et audierat dicentem: benedicite maledicentes uobis et 
 orate pro calumniantibus uos. quod uerbo dixit et exemplo 
 probauit. denique in cruce positus de persecutoribus suis 
 conuiciantibus sibi dicebat: pater, dimitte illis, quia 
 nesciunt quid faciant, ut oraret pro calumniantibus, quibus D 
 poterat ipse dimittere. Iob ergo ridebat, quia nondum uenerat 
 Christus, cui soli sei-uabatur magnarum praerogatiua uirtutum. 
 quia ipse est uirtutum principium, sicut dixit: dominus 
 creauit me principium uiarum suarum. 
 
 Et ridens tacebat. qua ratione tacendum sit docet: clamabo. E 
 et nondum iudicium. ipse\' inquit \'uoluit.me haec perpeti. 
 tamquam muralibus temptationibus clausus non possum fugere, 
 donec placeat deo destruere altitudines temptationum mearum. 
 nunc enim si clamo, nondum iudicium. adhuc in agone sum, F 
 adhuc luctor, adhuc certamen superest mihi; nondum enim 
 exiuit corona; nemo autem nisi qui legitime certauerit coronatur\'. 
 debebatur illi certamen tertium. amiserat omnia sua, 
 id est patrimonium cum filiis, patiebatur uulnera caro eius: 
 manebat ut temptationes uerborum uinceret. non mediocre 
 certamen. sermone deceptus est Adam, uerbo uictus Sampso; 656 A. 
 nihil enim sic penetrat animam sicut sermo fucatus, nihil 
 iterum sic mordet ut durior sermo. multi cum uicerint 
 adhibita tormenta, sermonum duritiam non sustinuerunt.

 2 Luc. 6, 28 5 Luc. 23, 34 9 Prouerb. 8, 22 11 Iob 19, 7 
 17 II Tim. 2, 5 21 Gen. 3, 6 Iudd. 16, 6 sqq. 22 Prouerb. 15, 1 

 1 infirmib; P infirmis cet. infirmioribus tacite Maurini fortioris P 
 fortes C 2 audierat P (at ex at) bened. maledicentibus uobis benedicite 
 et nolite male dicere B (onl . et orate pro c. uos) 3 uero BC et 
 om. B 4 et in DP\' 5 dicebat] ait DP 6 faciant P (v a . a alt. 
 m2) faciunt cet . 11 faciendum DP 12 nondum P (n pr. in ras.) 
 13 mirabilibus DP\' effugere B 14 distruere P 15 agone P (o 
 ex u) 17 nemo P (e in ras.) coronabitur B 19 omne patrimonium 
 B 20 temptationes P (p 8. u. tn2) 21 sampson P (n add. m2) 
 samson B sanson cet . 22 animam om. B 23 sicut sermo durior (durior 
 in ras.) B multis P uincerent addebita B 24 sustenuerunt P 
 
 
 laborabat Iob, sed sustinebat et uerborum iuxta uulnerum 
 onera portabat. uidit eum agonotheta suus, de nube et turbine 
 manum laboranti dedit et obluctantes graui lapsu cecidisse 
 pronuntiauit, uictorem adseruit, coronam detulit. 
 Quid autem pulcrius quam ridere, cum maledicitur nobis ? B 
 gaudere enim debemus, si aliena dicantur. primum quia uolens 
 inimicus aliquid aduersum nos dicere, quo crimen adfigeret, 
 non inuenit quod uerum est, sed falsa pro ueris conposuit. 
 deinde quia dixit ipse dominus in euangelio de huiusmodi 
 criminatione,, quae innocentibus falso inrogaretur propter 
 iustitiam: gaudete et exultate, quoniam merces uestra 
 multa est in caelo. tacere ergo debet qui recognoscit 
 obiectum, ne uulnus exasperet et scindatur cicatrix, tacere et C 
 qui non recognoscit; audit enim alterius, non suum crimen. 
 quod si referat, suum facit: si taceat. retorquet et conuiciantem 
 uulnerat. tacere debet etiam ille qui de memorata 
 mercede praesumit; non enim patitur praeiudicium, cui non 
 est iudicium. et si fuerit praeiudicium in saeculo, non erit 
 in iudicio dei. denique ut cognoscas quia non praeiudicat 
 contumelia bonae conscientiae, audi sanctum Iob dicentem. 
 locupletiorem utique testem quam si imperio orbis Romani D 
 potitus esset: nunc ommutescam et derelinquam: si 
 nunc mihi praeiudicium est, tunc a facie tua non 
 abscondar.