Non tamen adeo virtutum sterile saeculum ut non et 
bona exempla prodiderit. comitatae profugos liberos matres, 
secutae maritos in exilia coniuges: propinqui audentes, 
constantes generi, contumax etiam adversus tormenta servorum fides; supremae clarorum virorum necessitates fortiter 
toleratae et laudatis antiquorum mortibus pares exitus. praeter 
multiplicis rerum humanarum casus caelo terraque prodigia 
et fulminum monitus et futurorum praesagia, laeta tristia, 
ambigua manifesta; nec enim umquam atrocioribus populi 
Romani cladibus magisve iustis indiciis adprobatum est non 
esse curae deis securitatem nostram, esse ultionem.