inter haec morte praeuentus est maiore hominum damno quam suo. Spectaculis absolutis, in quorum fine populo coram ubertim fleuerat, Sabinos petit
 aliquanto tristior, quod sacrificanti hostia aufugerat quodque tempestate serena
 tonuerat. deinde ad primam statim mansionem febrim nanctus, cum inde lectica
 transferretur, suspexisse dicitur dimotis pallulis caelum, multumque conquestus eripi
 sibi uitam immerenti; neque enim extare ullum suum factum paenitendum excepto dum taxat
 uno. id quale fuerit, neque ipse tunc prodidit neque
 cuiquam facile succurrat. quidam opinantur consuetudinem recordatum, quam cum fratris
 uxore habuerit; sed nullam habuisse persancte Domitia iurabat, haud negatura, si qua
 omnino fuisset, immo etiam gloriatura, quod illi promptissimum erat in omnibus
 probris.