Gentem Octauiam Velitris praecipuam olim fuisse multa declarant. nam et uicus
 celeberrima parte oppidi iam pridem Octauius uocabatur et ostendebatur ara
 Octauio consecrata, qui bello dux finitimo, cum forte Marti rem diuinam
 faceret, nuntiata repente hostis incursione semicruda exta rapta foco prosecuit
 atque ita proelium ingressus uictor redit. decretum etiam publicum extabat, quo
 cauebatur, ut in posterum quoque simili modo exta Marti redderentur
 reliquiaeque ad Octauios referrentur. ea gens a Tarquinio Prisco rege inter minores gentis adlecta in senatum, mox a
 Seru il io Tullio in patricias traducta, procedente tempore ad
 plebem se contulit ac rursus magno interuallo per Diuum Iulium in patriciatum
 redit. primus ex hac magistratum populi suffragio cepit C. Rufus. is quaestorius Cn. et C. procreauit, a quibus duplex Octauiorum familia
 defluxit condicione diuersa, siquidem Gnaeus et deinceps ab eo reliqui omnes
 functi sunt honoribus summis; at C. eiusque posteri, seu fortuna seu uoluntate,
 in equestri ordine constiterunt usque ad Augusti patrem. proauus Augusti
 secundo Punico bello stipendia in Sicilia tribunus militum fecit Aemilio Papo
 imperatore. auus municipalibus magisteriis contentus abundante patrimonio
 tranquillissime senuit. sed haec alii; ipse Augustus nihil amplius quam equestri familia ortum se
 scribit uetere ac locuplete, et in qua primus senator pater suus fuerit. M.
 Antonius libertinum ei proauum exprobrat, restionem e pago Thurino, auum
 argentarium. nec quicquam ultra de paternis Augusti maioribus repperi. C. Octauius pater a principio aetatis et re et existimatione magna fuit, ut
 equidem mirer hunc quoque a nonnullis argentarium atque etiam inter diuisores
 operasque campestres proditum; amplis enim innutritus opibus honores et adeptus
 est facile et egregie administrauit. ex praetura Macedoniam sortitus fugitiuos,
 residuam Spartaci et Catilinae manum, Thurin g um agrum tenentis in
 itinere deleuit, negotio sibi in senatu extra ordinem dato. prouinciae praefuit non minore iustitia quam fortitudine; namque Bessis ac
 Thracibus magno proelio fusis ita socios tractauit, ut epistulae M. Ciceronis
 extent, quibus Quintum fratrem eodem tempore parum secunda fama proconsulatum
 Asiae administrantem hortatur et monet, imitetur in promerendis sociis uicinum
 suum Octauium. decedens Macedonia, prius quam profiteri se candidatum consulatus posset,
 mortem obiit repentinam, superstitibus liberis Octauia maiore, quam ex
 Ancharia, et Octauia minore item Augusto, quos ex Atia tulerat. Atia M. Atio
 Balbo et Iulia, sorore C. Caesaris, genita est. Balbus, paterna stirpe
 Aricinus, multis in familia senatoriis imaginibus, a matre Magnum Pompeium
 artissimo contingebat gradu functusque honore praeturae inter uigintiuiros
 agrum Campanum plebi Iulia lege diuisit. uerum idem Antonius, despiciens etiam maternam Augusti originem, proauum eius
 Afri generis fuisse et modo unguentariam tabernam modo pistrinum Ariciae
 exercuisse obicit. Cassius quidem Parmensis quadam epistula non tantum ut
 pistoris, sed etiam ut nummulari nepotem sic taxat Augustum: 'materna tibi
 farina est ex crudissimo Ariciae pistrino: hanc finxit manibus collybo
 decoloratis Nerulonensis mensarius.' Natus est Augustus M. Tullio Cicerone C. Antonio conss. VIIII. Kal. Octob.
 paulo ante solis exortum, regione Palati ad Capita bubula, ubi nunc sacrarium
 habet, aliquanto post quam excessit constitutum. nam ut senatus actis
 continetur, cum C. Laetorius, adulescens patricii generis, in deprecanda
 grauiore adulterii poena praeter aetatem atque natales hoc quoque patribus
 conscriptis allegaret, esse possessorem ac uelut aedituum soli, quod primum
 Diuus Augustus nascens attigisset, peteretque donari quasi proprio suo ac
 peculiari deo, decretum est ut ea pars domus consecraretur.