Ordior arma, quibus caelo se gloria tollit Aeneadum, patiturque ferox Oenotria iura Carthago. da, Musa, decus memorare laborum antiquae Hesperiae, quantosque ad bella crearit et quot Roma uiros, sacri cum perfida pacti gens Cadmea super regno certamina mouit, quaesitumque diu, qua tandem poneret arce terrarum Fortuna caput. ter Marte sinistro iuratumque Ioui foedus conuentaque patrum Sidonii fregere duces, atque impius ensis ter placitam suasit temerando rumpere pacem. sed medio finem bello excidiumque uicissim molitae gentes, propiusque fuere periclo quis superare datum: reserauit Dardanus arces ductor Agenoreas, obsessa Palatia uallo Poenorum ac muris defendit Roma salutem. Tantarum causas irarum odiumque perenni seruatum studio et mandata nepotibus arma fas aperire mihi superasque recludere mentes. iamque adeo magni repetam primordia motus. Pygmalioneis quondam per caerula terris pollutum fugiens fraterno crimine regnum fatali Dido Libyes appellitur orae. tum pretio mercata locos noua moenia ponit, cingere qua secto permissum litora tauro. hic Iuno ante Argos (sic credidit alta uetustas), ante Agamemnoniam, gratissima tecta, Mycenen optauit profugis aeternam condere gentem. uerum ubi magnanimis Romam caput urbibus alte exerere ac missas etiam trans aequora classes