Semper ego auditor tantum? numquamne reponam vexatus totiens rauci Theseide Cordi? inpune ergo mihi recitaverit ille togatas, hic elegos? inpune diem consumpserit ingens Telephus aut summi plena iam margine libri scriptus et in tergo necdum finitus Orestes? nota magis nulli domus est sua quam mihi lucus Martis et Aeoliis vicinum rupibus antrum Vulcani. Quid agant venti, quas torqueat umbras Aeacus, unde alius furtivae devehat aurum pelliculae, quantas iaculetur Monychus ornos, Frontonis platani convulsaque marmora clamant semper et adsiduo ruptae lectore columnae: expectes eadem a summo minimoque poeta, et nos ergo manum ferulae subduximus, et nos consilium dedimus Sullae, privatus ut altum dormiret; stulta est clementia, cum tot ubique vatibus occurras, periturae parcere chartae. cur tamen hoc potius libeat decurrere campo per quem magnus equos Auruncae flexit alumnus, si vacat ac placidi rationem admittitis, edam. Cum tener uxorem ducat spado, Mevia Tuscum figat aprum et nuda teneat venabula mamma, patricios omnis opibus cum provocet unus quo tondente gravis iuveni mihi barba sonabat, line repeated at 10.226. 
 cum pars Niliacae plebis, cum verna Canopi Crispinus Tyrias umero revocante lacernas ventilet aestivum digitis sudantibus aurum, nec sufferre queat maioris pondera gemmae, difficile est saturam non scribere, nam quis iniquae