Augustum uero praeter naturalem animi in 
omnibus rebus subtiliter perspiciendis uigorem etiam 
recens et domesticum exemplum ut Artori somnio 
obtemperaret admonuit: audiuerat enim diui Iuli 
patris sui uxorem Calpurniam nocte, quam is
ultimam in terris egit, in quiete uidisse multis eum
confectum uulneribus in suo sinu iacentem, somnique 
atrocitate uehementer exterritam rogare non
destitisse ut proximo die curia se abstineret. at illum, ne 
muliebri somnio motus id fecisse existimaretur,
senatum, in quo ei parricidarum manus adlatae sunt, 
habere contendisse. † non est inter patrem et filium 
ullius rei conparationem fieri praesertim
diuinitatis fastigio iunctos, sed iam alter operibus suis
aditum sibi ad caelum struxerat, alteri longus adhuc 
terrestrium uirtutum orbis restabat. quapropter ab 
hoc tantummodo im pendentem mutationem status
cognosci, ab illo etiam differri dii immortales uoluerunt, 
ut aliud caelo decus daretur, aliud promitteretur.