Cn. etiam Pompeium Iuppiter omnipotens 
abunde monuerat ne cum C. Caesare ultimam belli 
fortunam experiri contenderet, egresso a Dyrrachio 
aduersa agmini eius fulmina iaciens, examinibus 
apium signa obscurando, subita tristitia implicatis 
militum animis, nocturnis totius exercitus
terroribus, ab ipsis altaribus hostiarum fuga. sed
inuictae leges necessitudinis pectus alioquin procul 
amentia remotum prodigia ista iusta aestimatione 
perpendere passae non sunt. itaque, dum illa eleuat, 
auctoritatem amplissimam et opes priuato fastigio 
excelsiores omniaque ornamenta, quae ab ineunte 
adulescentia ad inuidiam usque contraxerat, spatio 
unius diei confregit. quo constat in delubris deum 
sua sponte signa conuersa, militarem clamorem
strepitumque armorum adeo magnum Antiochiae et
Ptolemaide auditum, ut in muros concurreretur, sonum 
tympanorum Pergami abditis delubri editum,
palmam uiridem Trallibus in aede Victoriae sub
Caesaris statua inter coagmenta lapidum iustae
magnitudinis enatam. quibus apparet caelestium numen et 
Caesaris gloriae fauisse et Pompei errorem inhibere 
uoluisse.