epithalamion in Stellam et Violentillam Unde sacro Latii sonuerunt carmine montes? cui, Paean, nova plectra moves umeroque comanti facundum suspendio ebur? procul ecce canoro demigrant Helicone deae quatiuntque novena lampade solemnem thalamis coeuntibus ignem et de Pieriis vocalem fontibus undam, quas inter vultu petulans Elegea propinquat celsior adsueto divasque hortatur et ambit alternum fultura pedem decimamque videri se cupit et medias fallit permixta sorores. ipsa manu nuptam genetrix Aeneia duxit lumina demissam et dulci probitate rubentem, ipsa toros et sacra parat cinctuque Latino dissimulata deam crinem vultusque genasque temperat atque nova gestit minor ire marita. Nosco diem causasque sacri: te concinit iste— pande fores!—te. Stella, chorus; tibi Phoebus et Euhan et de Maenalia volucer Tegeaticus umbra serta ferunt, nec blandus Amor nec Gratia cessat amplexum niveos optatae coniugis artus floribus innumeris et olenti spargere nimbo. tu modo fronte rosas, violis modo lilia mixta excipis et dominae niveis a vultibus obstas. Ergo dies aderat Parcarum conditus albo vellere, quo Stellae Violentillaeque professus ciamaretur hymen, cedant curaeque metusque, cessent mendaces obliqui carminis astus, fultura s : futura M. factura m, furata Sandstroem.
 cinctuque Barthius: coetuque M. cestuque Phill.


 Fama tace: subiit leges et frena momordit ille solutus amor: consumpta est fabula vulgi et narrata diu viderunt oscula cives. tu tamen attonitus, quamvis data copia tantae noctis, adhuc optas permissaque numine dextro vota paves, pone, o dulcis, suspiria, vates, pone: tua est. licet expositum per limen aperto ire, redire gradu: iam nusquam ianitor aut lex aut pudor, amplexu tandem satiare petito— contigit!—et duras pariter reminiscere noctes. Digna quidem merces, et si tibi Iuno labores Herculeos, Stygiis et si concurrere monstris Fata darent, si Cyaneos raperere per aestus. hanc propter tanti Pisaea lege trementem currere et Oenomai fremitus audire sequentis, nec si Dardania pastor temerarius Ida sedisses. haec dona forent, nec si alma per auras te potius prensum aveheret Tithonia biga. Sed quae causa toros inopinaque gaudia vati attulit? hic mecum, dum fervent agmine postes atriaque et multa pulsantur limina virga, hic. Erato iocunda, doce. vacat apta movere colloquia et docti norunt audire penates. Forte, serenati qua stat plaga lactea caeli, alma Venus thalamo pulsa modo nocte iacebat amplexu duro Getici resoluta mariti. prensum Parrhasius, aveheret Baehrens: prensa veheret, M.
Oenomaus, were challenged by him to a chariot-race, on
condition of forfeiting their lives if they were beaten.

 fulcra torosque deae tenerum premit agmen Amorum; signa petunt qua ferre faces, quae pectora figi imperet; an terris saevire an malit in undis, an miscere deos an adhuc vexare Tonantem. ipsi animus nondum nec cordi fixa voluntas, fessa iacet stratis, ubi quondam conscia culpae Lemnia deprenso repserunt vincula lecto. hic puer e turba volucrum, cui plurimus ignis ore manuque levi numquam frustrata sagitta, agmine de medio tenera sic dulce profatur voce—pharetrati pressere silentia fratres. ‘Scis ut, mater," ait " nulla mihi dextera segnis militia; quemcumque hominum divumque dedisti, uritur, at quondam lacrimis et supplice dextra et votis precibusque virum concede moveri, o genetrix: duro nec enim ex adamante creati, sed tua turba sumus, clarus de gente Latina est iuvenis, quem patriciis maioribus ortum nobilitas gavisa tulit praesagaque formae protinus c nostro posuit cognomina caelo, hunc egomet tota quondam—tibi dulce—pharetra improbus et densa trepidantem cuspide fixi. quamvis Ausoniis multum gener ille petitus matribus, edomui victum dominaeque potentis ferre iugum et longos iussi sperare per annos, ast illam summa leviter—sic namque iubebas— lampade parcentes et inerti strinximus arcu. ex illo quantos iuvenis premat anxius ignes, testis ego attonitus, quantum me nocte dieque urgentem ferat, haud ulli vehementior umquam incubui, genetrix, iterataque vulnera fodi. vidi ego et immiti cupidum decurrere campo Hippomenes, nec sic meta pallebat in ipsa; vidi et Abydeni iuvenis certantia remis bracchia laudavique manus et saepe natanti praeluxi: minor ille calor, quo saeva tepebant aequora: tu veteres, iuvenis, transgressus amores, ipse ego te tantos stupui durasse per aestus firmavique animos blandisque madentia plumis lumina detersi. quotiens mihi questus Apollo, sic vatem maerere suum! iam, mater, amatos indulge thalamos, noster comes ille piusque signifer; armiferos poterat memorare labores claraque facta virum et torrentes sanguine campos, sed tibi plectra dedit mitisque incedere vates maluit et nostra laurum subtexere myrto. hic iuvenum lapsus suaque aut externa revolvit vulnera; pro! quanta est Paphii reverentia, mater, numinis: hic nostrae deflevit fata columbae.’ Finierat 1; tenera matris cervice pependit blandus et admotis tepefecit pectora pennis, illa refert vultu non aspernata rogari: ‘grande quidem rarumque viris, quos ipsa probavi. Pierius votum iuvenis cupit, hanc ego formae egregium mirata decus, cui gloria patrum et generis certabat honos, tellure cadentem excepi fovique sinu nec colla genasque finierat s : emis erat M. finis erat Pol.
defeated in a race.
death of a dove (a bird sacred to Venus): the parallel of

 contere nec pingui crinem deducere amomo cessavit mea, nate, manus, mihi dulcis imago prosiluit. celsae procul aspice frontis honores suggestumque comae. Latias metire quid ultra emineat matres: quantum Latonia nymphas virgo premit quantumque egomet Nereidas exsto. haec et caeruleis mecum consurgere digna fluctibus et nostra potuit considere concha; et si flammigeras potuisset scandere sedes hasque intrare domos, ipsi erraretis, Amores. huic quamvis census dederim largita beatos, vincit opes animo, querimur iam Seras avaros angustum spoliare nemus Clymenaeaque deesse germina nec virides satis inlacrimare sorores, vellera Sidonio iam pauca rubescere tabo raraque longaevis nivibus crystalla gelari. huic Hermum fulvoque Tagum decurrere limo, —nec satis ad cultus—huic Inda monilia Glaucum Proteaque atque omnem Nereida quaerere iussi, hanc si Thessalicos vidisses, Phoebe, per agros erraret secura Daphne, si in litore Naxi Theseum iuxta foret haec conspecta cubile, Gnosida desertam profugus liquisset et Euhan. quod nisi me longis placasset Iuno querelis, falsus huic pennas et cornua sumeret aethrae rector, in hanc vero cecidisset Iuppiter auro. Daphne, si in Baehrens: dafnes in M, Daphne, sin Phill.
 vero M: verso Herzoy, alio, fulvo, pluvio Markland, iterum Burmann.

 sed dabitur iuveni, cui tu, mea summa potestas, nate. cupis, thalami quamvis iuga ferre secundi saepe neget maerens, ipsam iam cedere sensi inque vicem tepuisse viro.’Sic fata levavit sidereos artus thalamique egressa superbum limen Amyclaeos ad frena citavit olores. iungit Amor laetamque vehens per nubila matrem geminato temone sedet, iam Thybridis arces Iliaeae: pandit nitidos domus alta penates claraque gaudentes plauserunt limina cygni. digna deae sedes, nitidis nec sordet ab astris. hic Libycus Phrygiusque silex, hic dura Laconum saxa virent. hic flexus onyx et concolor alto vena mari rupesque nitent. quis purpura saepe Oebalis et Tyrii moderator livet aeni. pendent innumeris fastigia nixa columnis, robora Dalmatico lucent satiata metallo. excludunt radios silvis demissa vetustis frigora, perspicui vivunt in marmore fontes. nec servat natura vices: hic Sirius alget, bruma tepet versumque domus sibi temperat annum. Exsultat visu tectisque potentis alumnae non secus alma Venus, quam si Paphon aequore ab alto Idaliasque domos Erycinaque templa subiret. tunc ipsam solo reclinem adfata cubili: ‘Quonam hic usque sopor vacuique modestia lecti, o mihi Laurentes inter dilecta puellas? quis morum fideique modus? numquamne virili summittere iugo? veniet iam tristior aetas. exerce formam et fugientibus utere donis, non ideo tibi tale decus vultusque superbos meque dedi, viduos ut transmittare per annos ceu non cara mihi. satis o nimiumque priores despexisse procos, etenim hic tibi sanguine toto deditus unam omnes inter miratur amatque nec formae nec stirpis egens, nam docta per urbem carmina qui iuvenes, quae non didicere puellae? hunc et bissenos—sic indulgentia pergat praesidis Ausonii—cernes attollere fasces ante diem; certe iam nunc Cybeleia movit limina et Euboicae carmen legit ille Sibyllae, iamque parens Latius, cuius praenoscere mentem fas mihi, purpureos habitus iuvenique curule indulgebit ebur Dacasque—haec gloria maior— exuvias laurosque dabit celebrare recentes. ergo age, iunge toros atque otia deme iuventae, quas ego non gentes, quae non face corda iugavi 2? alituum pecudumque mihi durique ferarum haec Otto et M.
 iugavi Dom.: iugali M. Some edd, support MSS. here, and explain by ellipse.

 non renuere greges, ipsum in conubia terrae aethera, eum pluviis rarescunt nubila, solvo, sic rerum series mundique revertitur aetas, unde novum Troiae decus ardentumque deorum raptorem, Phrygio si non ego iuncta marito, Lydius unde meos iterasset Thybris Iulos? quis septemgeminae posuisset moenia Romae imperii Latiale caput, nisi Dardana furto cepisset Martem, nec me prohibente, sacerdos?’ His mulcet dictis tacitaeque inspirat honorem conubii, redeunt animo iam dona precesque et lacrimae vigilesque viri prope limina questus, Asteris et vatis totam cantata per urbem, Asteris ante dapes, nocte Asteris, Asteris ortu, quantum non clamatus Hylas, iamque aspera coepit flectere corda libens et iam sibi dura videri. Macte toris. Latios inter placidissime vates, quod durum permensus iter coeptique labores prendisti portus, nitidae sic transfuga Pisae amnis in externos longe flammatus amores flumina demerso trahit intemerata canali. donec Sicanios tandem prolatus anhelo tacitaeque Vollmer: tacitoque M.
 honorem M: amorem s .
 labores Maenaghten: laboris M.
 nitidae s : nitiade M: viduae Pii HI i more: tumidae Dom.


 ore bibat fontes; miratur dulcia Nais oscula nec credit pelago venisse maritum. Quis tibi tunc alacri caelestum in munere claro, Stella, dies, quanto salierunt pectora voto, dulcia cum dominae dexter conubia vultus adnuit! ire polo nitidosque errare per axes visus. Amyclaeis minus exsultavit harenis pastor ad Idaeas Helena veniente carinas; Thessala nec talem viderunt Pelea Tempe, cum Thetin Haemoniis Chiron accedere terris erecto prospexit equo. quam longa morantur sidera! quam segnis votis Aurora mariti! At procul ut Stellae thalamos sensere parari Letous vatum pater et Semeleius Euhan, hic movet Ortygia, movet hic rapida agmina Nysa. huic Lycii montes gelidaeque umbracula Thymbrae et Parnase, sonas 1; illi Pangaea resultant Ismaraque et quondam genialis litora Naxi. tunc caras iniere fores comitique canoro hic chelyn, hic flavam maculoso nebrida tergo, hic thyrsos, hic plectra ferunt; hic enthea lauro tempora, Minoa crinem premit ille corona. Vixdum emissa dies, et iam socialia praesto omina, iam festa fervet domus utraque pompa. fronde virent postes, effulgent compita flammis, et pars immensae gaudet celeberrima Romae. Parnase sonas Doni.: Parnasis honos M: Parnasis
hiems Schwartz.
which Bacchus is always connected; there was a tradition
that he wore it for sorrow after the death of Ariadne (Theon
on Aratus, Phaen. 71). 

 omnis honos, cuncti veniunt ad limina fasces, omnis plebeio teritur praetexta tumultu: hinc eques, hinc iuvenum coetu stola mixta laborat. felices utrosque vocant, sed in agmine, plures invidere viro. iamdudum poste reclinis quaerit Hymen thalamis intactum dicere carmen, quo vatem mulcere queat, dat Iuno verenda vincula et insignit gemina Concordia taeda. hic fuit ille dies: noctem canat ipse maritus! quantum nosse licet, sic victa sopore doloso Martia fluminea posuit latus Ilia ripa; non talis niveos tinxit Lavinia vultus, cum Turno spectante rubet: non Claudia talis respexit populos mota iam virgo carina. Nunc opus. Aonidum comites tripodumque ministri, diversis certare modis: eat enthea vittis atque hederis redimita cohors, ut pollet ovanti quisque lyra. sed praecipui, qui nobile gressu extremo fraudatis opus. date carmina festis digna toris, hunc ipse Coo plaudente Philetas Callimachusque senex Umbroque Propertius antro ambissent laudare diem, nec tristis in ipsis Naso Tomis divesque foco lucente Tibullus. Me certe non unus amor simplexque canendi iuvenum coetu Bernartius: iuvenum questus hasta
(hasta crased by Ml): in iuvenumque aestu Postgate, hic
iuvenum vestis Pilis, cf. Phillimore, Pref, to Silvae, p. xx.
 insignit gemina Phillimore: insigni geminat M.
 tinxit Guyet: strinxit M.


 causa trahit: tecum similes iunctaeque Camenae, Stella, mihi, multumque pares bacchamur ad aras et sociam doctis haurimus ab amnibus undam; at te nascentem gremio mea prima recepit Parthenope, dulcisque solo tu gloria nostro reptasti. nitidum consurgat ad aethera tellus Eubois et pulchra tumeat Sebethos alumna; nec sibi sulpureis Lucrinae Naides antris nec Pompeiani placeant magis otia Sarni. Heia age, praeclaros Latio properate nepotes, qui leges, qui castra regant, qui carmina ludant. acceleret partu decimum bona Cynthia mensem, sed parcat Lucina precor: tuque ipse parenti parce, puer, ne mollem uterum, ne stantia laedas pectora; cumque tuos tacito natura recessu formarit vultus, multum de patre decoris, plus de matre feras, at tu, pulcherrima forma Italidum, tandem merito possessa marito, vincla diu quaesita fove: sic damna decoris nulla tibi; longae viridis sic flore iuventae perdurent vultus,-tardeque haec forma senescat. regant Pol.: legant M.
 longae s : longe M. See Slater's note, ad loc.
Sebethos was the name of a small stream flowing past Naples.