Tandem Iovi venit in mentem, privatis intra curiam
 morantibus senatoribus non licere senatoribus non licere: added by Buecheler. sententiam dicere nec disputare.
 Ego inquit p. c. interrogare vobis permiseram, vos mera
 mapalia fecistis. Volo ut servetis disciplinam curiae. Hic qualiscunque est,
 quid de nobis existimabit? Illo dimisso primus interrogatur sententiam
 Ianus pater. Is designatus erat in kal. Iulias postmeridianus consul, homo
 quantumvis vafer, qui semper videt ἅμα πρόσσω καὶ 
 Is multa diserte, quod in foro vivebat, dixit, quae notarius
 persequi non potuit, et ideo non refero, ne aliis verbis ponam, quae ab illo dicta
 sunt. Multa dixit de magnitudine deorum: non debere hunc vulgo dari honorem.
 Olim inquit magna res erat deum fieri: iam famam mimum
 fecistis. Itaque ne videar in personam, non in rem dicere sententiam, censeo ne
 quis post hunc diem deus fiat ex his, qui ἀρούρης καρπὸν ἔδουσιν, aut ex his, quos alit ζείδωροσ ἄρουρα. . Qui contra hoc senatus consultum deus
 factus, dictus pictusve erit, eum dedi Laruis et proximo munere inter novos
 auctoratos ferulis vapulare placet. Proximus interrogatur sententiam
 Diespiter Vicae Potae filius, et ipse designatus consul, nummulariolus: hoc quaestu
 se sustinebat, vendere civitatulas solebat. Ad hunc belle accessit Hercules et
 auriculam illi tetigit. Censet itaque in haec verba: Cum divus Claudius et
 divum Augustum sanguine contingat nec minus divam Augustam aviam suam, quam ipse
 deam esse iussit, longeque omnes mortales sapientia antecellat, sitque e re
 publica esse aliquem qui cum Romulo possit 'ferventia rapa vorare,' censeo uti
 divus Claudius ex hac die deus sit, ita uti ante eum qui optimo iure factus sit,
 eamque rem ad metamorphosis Ovidi adiciendam. Variae erant sententiae,
 et vide batur Claudius sententiam vincere. Hercules enim, qui
 videret ferrum suum in igne esse, modo huc modo illuc cursabat et aiebat:
 Noli mihi invidere, mea res agitur; deinde tu si quid volueris, in vicem
 faciam; manus manum lavat. Tunc divus Augustus surrexit sententiae suae loco
 dicendae, et summa facundia disseruit: Ego inquit "p. c. vos testes
 habeo, ex quo deus factus sum, nullum me verbum fecisse: semper meum negotium ago.
 Sed non possum amplius dissimulare, et dolorem, quem graviorem pudor facit,
 continere. In hoc terra marique pacem peperi? Ideo civilia bella compescui? Ideo
 legibus urbem fundavi, operibus ornavi, ut—quid dicam p. c. non invenio:
 omnia infra indignationem verba sunt. Confugiendum est itaque ad Messalae Corvini,
 disertissimi viri, illam sententiam pudet imperii. Hic, p. c., qui
 vobis non posse videtur muscam excitare, tam facile homines occidebat, quam canis
 adsidit. Sed quid ego de tot ac talibus viris dicam? Non vacat deflere publicas
 clades intuenti domestica mala. Itaque illa omittam, haec referam; nam etiam si
 soror MSS. sormea. mea Graece nescit,
 ego scio: ἔγγιον γόνυ κνήμης. Iste quem videtis,
 per tot annos sub meo nomine latens, hanc mihi gratiam rettulit, ut
 duas Iulias proneptes meas occideret, alteram ferro, alteram fame; unum abnepotem L.
 Silanum. videris luppiter an in causa mala, certe in tua, si aequus futurus es. Dic
 mihi, dive Claudi, quare quemquam ex his, quos quasque occidisti, antequam de causa
 cognosceres, antequam audires, damnasti? Hoc ubi fieri solet?
 In caelo non fit. Ecce Iuppiter, qui tot annos regnat,
 uni Volcano crus fregit, quem ῤῖψε ποδὸσ τεταγὼν ἀπὸ βηλοῦ et iratus fuit uxori et suspendit illam: numquid occidit? Tu Messalinam,
 cuius aeque avunculus maior eram quam tuus, occidisti. Nescio inquis.
 Di tibi male faciant: adeo istuc turpius est, quod nescisti, quam quod occidisti. C.
 Caesarem non desiit mortuum persequi. Occiderat ille socerum: hic et generum. Gaius
 Crassi filium vetuit Magnum vocari: hic nomen illi reddidit, caput tulit. Occidit in
 una domo Crassum, Magnum, Scriboniam, Tristionias, Assarionem, nobiles tamen,
 Crassum vero tam fatuum, ut etiam regnare posset. Hunc nunc deum facere vultis?
 Videte corpus eius dis iratis natum. Ad summam, tria verba cito dicat, et servum me
 ducat. Hunc deum quis colet? Quis credet? Dum tales deos facitis, nemo vos deos esse
 credet. Summa rei, p. c., si honeste me Added by Buecheler. inter vos gessi, si nulli clarius respondi, vindicate iniurias meas. Ego pro
 sententia mea hoc censeo:" atque ita ex tabella recitavit: quando quidem
 divus Claudius occidit socerum suum Appium Silanum, generos duos Magnum Pompeium
 et L. Silanum, socerum filiae suae Crassum Frugi, hominem tam similem sibi quam
 ovo ovum, Scriboniam socrum filiae suae, uxorem suam Messalinam et ceteros
 quorum numerus iniri non potuit, placet mihi in eum severe animadverti, nec illi
 rerum iudicandarum vacationem dari, eumque quam primum exportari, et caelo intra
 triginta dies excedere, Olympo intra diem tertium. Pedibus in hanc sententiam itum est. Nec mora, Cyllenius illum collo obtorto trahit
 ad inferos, a caelo illuc Added by Buecheler. unde negant redire quemquam.