o quanta rudi monstra quae nullus mihi rex imperavit! institit virtus mihi Iunone peior, sed quid inpavidum genus fecisse prodest? non habent pacem dei: purgata tellus omnis in caelo videt quodcumque timuit: transtulit Iuno feras. ambit peremptus cancer ardentem plagam Libyaeque sidus fertur et messes alit; annum fugacem tradit Astraeae leo, at ille, iactans fervidam collo iubam, austrum madentem siccat et nimbos rapit. invasit omnis ecce iam caelum fera meque antecessit: victor e terris meos specto labores, astra portentis prius ferisque Iuno tribuit, ut caelum mihi faceret timendum, sparserit mundum licet caelumque terris peius ac peius Styge irata faciat, dabitur Alcidae locus. si post feras, post bella, post Stygium canem haud dum astra merui, Siculus Hesperium latus tangat Pelorus, una iam tellus erit; illinc fugabo maria: si iungi iubes, committat undas Isthmos, et iuncto salo nova ferantur Atticae puppes via. mutetur orbis, vallibus currat novis Hister novasque Tanais accipiat vias. da, da tuendos, Iuppiter, saltem deos: illa licebit fulmen a parte auferas, ego quam tuebor, sive glacialem polum, seu me tueri fervidam partem iubes,