ventos nimium timuere suos, nubibus ipsis inserta caput turris pluvio vapulat Austro, densasque nemus spargens umbras annosa videt robora frangi; feriunt celsos fulmina colles, corpora morbis maiora patent, et cum in pastus armenta vagos vilia currant, placet in vulnus maxima cervix. Quicquid in altum Fortuna tulit, ruitura levat, modicis rebus longius aevum est: felix mediae quisquis turbae sorte quietus aura stringit litora tuta timidusque mari credere cumbam remo terras propiore legit. Clytemestra Nutrix Quid, segnis anime, tuta consilia expetis? quid fluctuaris? clausa iam melior via est: licuit pudicos coniugis quondam toros et sceptra casta vidua tutari fide— periere mores ius decus pietas fides et qui redire cum perit nescit pudor; da frena et omnem prona nequitiam incita: per scelera semper sceleribus tutum est iter. tecum ipsa nunc evolve femineos dolos, quod ulla coniunx perfida atque impos sui amore caeco, quod novercales manus ausae, quod ardens impia virgo face, Phasiaca fugiens regna Thessalica trabe: