non pavidus hausi dicta, sed cepi nefas. ergo ut per omnis liberos irem parens, coacta fatis gnata fert uterum gravem, me patre dignum, versa natura est retro: avo parentem, pro nefas, patri virum, gnatis nepotes miscui— nocti diem. Sed sera tandem respicit fessos malis post fata demum sortis incertae fides: rex ille regum, ductor Agamemnon ducum, cuius secutae mille vexillum rates Iliaca velis maria texerunt suis, post decima Phoebi lustra devicto Ilio adest— daturus coniugi iugulum suae. iam iam natabit sanguine alterno domus: enses secures tela, divisum gravi ictu bipennis regium video caput, iam scelera prope sunt, iam dolus caedes cruor— parantur epulae, causa natalis tui, Aegisthe, venit, quid pudor vultus gravat? quid dextra dubio trepida consilio labat? quid ipse temet consulis torques rogas, ' an deceat hoc te? respice ad matrem: decet. Sed cur repente noctis aestivae vices hiberna longa spatia producunt mora, aut quid cadentes detinet stellas polo? Phoebum moramur? redde iam mundo diem. Chorus O regnorum magnis fallax Fortuna bonis, in praecipiti dubioque locas nimis excelsos; numquam placidam sceptra quietem