Ite, umbrosas cingite silvas summaque montis iuga, Cecropii! celeri planta lustrate vagi, quae saxosae loca Parnetbo subiecta iacent, quae Thriasiis vallibus amnis rapida currens verberat unda; scandite colles semper canos nive Riphaea; hac, Aegalei qua nemus alta texitur alno, qua prata iacent quae rorifera mulcens aura Zephyrus vernas evocat herbas, ubi per graciles levis Ilisos labitur agros piger et steriles amne maligno radit harenas; vos qua Marathon tramite laevo saltus aperit, qua comitatae gregibus parvis nocturna petunt pabula fetae; vos qua tepidis subditus austris frigora mollit durus Acbarneus. alius rupem dulcis Hymetti, parvas alius calcet Aphidnas: pars illa diu vacat immunis, qua curvati litora ponti Sunion urget si quem tangit gloria silvae, vocat hunc Phlyus: hic versatur, metus agricolis,