mortem, Cithaeron, redde et hospitium mihi illud meum restitue, ut expirem senex ubi debui infans, recipe supplicium vetus. semper cruente saeve crudelis ferox, cum occidis et cum parcis, olim iam tuum est hoc cadaver: perage mandatum patris, iam et matris, animus gestit antiqua exsequi supplicia, quid me, nata, pestifero tenes amore vinctum? quid tenes? genitor vocat. sequor, sequor, iam parce, sanguineum gerens insigne regni Laius rapti furit; en ecce, inanes manibus infestis petit foditque vultus, nata, genitorem vides? ego video, tandem spiritum inimicum expue, desertor anime, fortis in partem tui. omitte poenae languidas longae moras mortemque totam admitte; quid segnis traho quod vivo? nullum facere iam possum scelus? possum miser, praedico— discedo a patre, discedo, virgo. timeo post matrem omnia. Ant. Vis nulla, genitor, a tuo nostram manum corpore resolvet, nemo me comitem tibi eripiet umquam. Labdaci claram domum, opulenta ferro regna germani petant— pars summa magno patris e regno mea est, pater ipse. non hunc auferet frater mihi Thebana rapto sceptra qui regno tenet, non hunc catervas alter Argolicas agens; non si revulso Iuppiter mundo tonet mediumque nostros fulmen in nexus cadat,