Patruus abdicans. 
Liberi parentes alant, aut uinciantur. Duo fratres
inter se dissidebant; alteri filius erat. patruus
in egestatem incidit; patre uetante adolescens
illum aluit; ob hoc abdicatus tacuit.
adoptatus a patruo est. patruus accepta hereditate
locuples factus est. egere coepit pater: uetant
patruo alit illum adolescens. abdicatur. contradicit.
Eo iam perductus erat, ut omnem spem
ultimorum alimentorum in ea sola domo poneret, in qua
habebat abdicatum et inimicum. Ipse, inquit, me
ali uetuit. Imitationem alienae culpae innocentiam
uocas? Omnis instabilis et incerta felicitas est.
Quis crederet iacentem supra crepidinem Marium
aut fuisse consulem aut futurum? Quid non
 
timendum felicibus putas? quid desperandum
infelicibus ? Ne circa plura instabilis fortunae exempla te
mittam, uide quis alimenta rogetur et quis roget.
Non sum hospes grauis: unum senem adduco. Hoc
tibi uitio, pater, placui. Perierat totus orbis, nisi
iram finiret misericordia. Iactatus inter duos
patres, utriusque filius, semper tamen felicioris
abdicatus. Illud tamen, pater, deos testor: diuitem te
relinquo. Circumibo, pater, aliena tecum limina;
ostendam omnibus et me qui alimenta dedi et te
qui negasti. Abdicari non possum ob id quod feci
lege cogente. Quid si flere me uetes cum uidi
hominem calamitosum? Non sunt affectus nostri in
nostra potestate. Quaedam iura non scripta, sed
scriptis omnibus certiora sunt.
Pars altera. Crescere ex mea proposuit inuidia
homo, qui se melius iactare potest quam defendere.
Iustus meus metus est ne heredem ingratum
scribam, inimicum relinquam. Etiamsi tu non odisti
eum qui mihi fecit iniuriam, ego odi eum qui fecit
tibi. Desinit esse filius qui non tantum abdicatus,
sed et ab alio adoptatus est. Audite quam ualde
eguerim: fratrem rogaui. Quis es tu qui de facto
patrum sententiam feras? ad te arbitrum odia nostra
non mittimus; iudices habemus deos.
Extra controuersiam dicta. ALFIVS FLAVVS
praetextatus apud CESTIVM controuersias
declamabat. semper autem commendabat eloquentiam eius
aliqua res extra eloquentiam; in puero lenocinium
erat ingenii aetas.