Pastor inaequali modulatur harundine carmen, Nec desunt comites, sedula turba, canes; Parte sonant alia silvae mugitibus altae, Et queritur vitulum mater abesse suum. Quid, cum suppositos fugiunt examina fumos, Ut relevent dempti vimina curva favi? Poma dat autumnus: formosa est messibus aestas: Ver praebet flores: igne levatur hiems. Temporibus certis maturam rusticus uvam Deligit, et nudo sub pede musta fluunt; Temporibus certis desectas alligat herbas, Et tonsam raro pectine verrit humum. Ipse potes riguis plantam deponere in hortis, Ipse potes rivos ducere lenis aquae. Venerit insitio; fac ramum ramus adoptet, Stetque peregrinis arbor operta comis. Cum semel haec animum coepit mulcere voluptas, Debilibus pinnis inritus exit Amor. Vel tu venandi studium cole: saepe recessit Turpiter a Phoebi victa sorore Venus. Nunc leporem pronum catulo sectare sagaci, Nunc tua frondosis retia tende iugis, Aut pavidos terre varia formidine cervos, Aut cadat adversa cuspide fossus aper. Nocte fatigatum somnus, non cura puellae, Excipit et pingui membra quiete levat. Lenius est studium, studium tamen, alite capta Aut lino aut calamis praemia parva sequi, Vel, quae piscis edax avido male devoret ore, Abdere sub parvis aera recurva cibis.