Supplevit Magnus, dumque ipse ad bella vocaret, Donavit socero Romani sanguinis usum. At te Corfini validis circumdata muris Tecta tenent, pugnax Domiti: tua classica servat Oppositus quondam polluto tiro Miloni. Ut procul immensam campo consurgere nubem, Ardentesque acies percussis sole corusco Conspexit telis, Socii, decurrite, dixit, fluminis ad ripas, undaeque immergite pontem: Et tu montanis totus nunc fontibus exi, Atque omnes trahe, gurges, aquas ut spumeus alnos, Discussa compage, feras. Hoc limite bellum Haereat, hac hostis lentus terat otia ripa. Praecipitem cohibete ducem: victoria nobis Hic primum stans Caesar erit. Nec plura locatus, Devolvit rapidum nequidquam moenibus agmen. Nam prior e campis ut conspicit, amne soluto, Rumpi Caesar iter, calida prolatus ab ira: Non satis est, muris latebras quaesisse pavori? Obstruitis campos, fluviisque arcere paratis, Ignavi? Non, si tumido me gurgite Ganges Submoveat, stabit iam flumine Caesar in ullo, Post Rubiconis aquas. Equitum properate catervae: Ite simul pedites: ruiturum adscendite pontem. Haec ubi dicta, levis totas accepit habenas In campum sonipes: crebroque simillima nimbo Trans ripam validi torserunt tela lacerti. Ingreditur pulsa fluvium statione vacantem Caesar, et ad tutas hostis compellitur arces. Et iam moturas ingentia pondera turres