Interea, Phoebo gelidas pellente tenebras, Pulsatae sonuere fores: quas sancta relicto Hortensi moerens irrupit Marcia busto: Quondam virgo toris melioris iuncta mariti: Mox, ubi, connubii pretium mercesque, soluta est Tertia iam soboles, alios fecunda penates Impletura datur, geminas ex sanguine matris Permixtura domos. Sed postquam condidit urna Supremos cineres, miserando concita vultu, Effusas laniata comas, concussaque pectus Verberibus crebris, cineresque ingesta sepulcri, Non aliter placitura viro, sic moesta profatur: Dum sanguis inerat, dum vis materna, peregi Iussa, Cato, et geminos excepi foeta maritos. Visceribus lassis, partuque exhausta, revertor Iam nulli tradenda viro. Da foedera prisci Illibata tori: da tantum nomen inane Connubii: liceat tumulo scripsisse, CATONIS MARCIA; nec dubium longo quaeratur in aevo, Mutarim primas expulsa, an tradita, taedas. Non me laetorum comitem rebusque secundis Accipis: in curas venio partemque laborum. Da mihi castra sequi. Cur tuta in pace relinquar, Et sit civili propior Cornelia bello? Hae flexere virum voces, et, tempora quanquam Sint aliena toris, iam fato in bella vocante, Foedera sola tamen, vanaque carentia pompa Iura placent, sacrisque deos admittere testes. Festa coronato non pendent limine serta; Infulaque in geminos discurrit candida postes,