Inque vicem gens omnis amet: Pax missa per orbem Ferrea belligeri compescat limina Iani. Sed mihi iam numen: nec, si te pectore vates Accipio, Cirrhaea velim secreta moventem Sollicitare deum, Bacchumque avertere Nysa. Tu satis ad dandas Romana in carmina vires. Fert animus causas tantarum expromere rerum, Immensumque aperitur opus, quid in arma furentem Impulerit populum, quid pacem excusserit orbi. Invida fatorum series, summisque negatum Stare diu; nimioque graves sub pondere lapsus; Nec se Roma ferens. Sic, quum, compage soluta, Saecula tot mundi suprema coegerit hora, Anticum repetent iterum chaos omnia; mixtis Sidera sideribus concurrent: ignea pontum Astra petent: tellus extendere litora nolet, Excutietque fretum: fratri contraria Phoebe Ibit, et, oblicum bigas agitare per orbem Indignata, diem poscet sibi: totaque discors Machina divulsi turbabit foedera mundi. In se magna ruunt: laetis hunc numina rebus Crescendi posuere modum. Nec gentibus ullis Commodat in populum, terrae pelagique potentem, Invidiam Fortuna suam. Tu caussa malorum, Facta tribus dominis communis, Roma, nec umquam In turbam missi feralia foedera regni. O male concordes nimiaque cupidine caeci, Quid miscere iuvat vires, orbemque tenere In medio? Dum terra fretum, terramque levabit Aer, et longi volvent Titana labores,